Ratnachud Rajani Katha

Author(s): Manivijay Granthmala
Publisher: Manivijay Granthmala

Page 5

--
અને છેવટે મહાન પૂન્ન વિધાન ક§. પદ્મણિએ એક સુંદર તિલક બનાવરાવી પ્રભુને બહુ હર્ષીદાસથી ચડાવ્યું, અને પેાતાને ધન્ય માનવા લાગી. આ વિધાનથી તે બન્નેજણે મહાન પુણ્યાનુબંધિ પુણ્ય બાંધ્યું અને ભગ્નિક ભાવે મનુષ્ય આયુષ્ય બધી લીધું, અને તેજ ભવમાં પુત્રાદિ પરિવાર તથા લક્ષ્મીની પ્રાપ્તિ થઇ. પ્રભુપૂજાના રંગ જીઈંગી પય ત સ્થિર થયા, તે બન્ને પોતાનું આયુષ્ય પુરૂ કરી બકુલ માળીના જીવ ગજપુરનગરના રાજા કનકસ્થના પુત્રો તિલક સુંદરી થઇ. એકાગ્રચિત્તે વધતા પરિણામે પ્રભુપુજા કરવાથી તે બન્નેના આત્મવિકાશ ન્યાયપ્રિયતા એવા જમ્બર થયા કે જન્મથી જ ઉદારતા, ગંભીરતા, શુરવીરતા વિગેરે ગુણા તેમને વર્યા. પ્રભુ ગુણ ઓળખીને પુજક જો ચડતાભાવે યથાશકિત પ્રભુ સેવા કરે તે અનાદિકાલના કમ મળને દૂર કરી,આત્માને પવિત્ર બનાવે છે. પણ તેની સાથે સરત એ છે કે ગુણાનુરાગ અની, પ્રભુ ગુણમાં તન્મય ખનવું જોઇએ. તમામ કર્મ પ્રભુપૂજાથી પાતળા બની જઈ, વિઘ્ના દૂર ભાગી જતાં પુણ્યના વાસ થઈ જાય છે. આ જગતમાં તે કિતિને વરે છે, અને પરલેાકમાં પણ દેવપણું રાજપુત્રપણું કે—સમૃદ્ધ કૃષિ પુત્રપણું વિગેરે મળે અને ધર્મોની પ્રાપ્તિ થતાં છેવટ મેક્ષની પ્રાપ્તિ થઇ જાય છે.ક્ષુદ્રજીવા આ વસ્તુસમજી શકતા નથી, તેથી દુઃખ દારિદ્રથી પીડા પામી. આ અનન્તા સંસારમાં ભમ્યા કરે છે. સુખનું કારણ વીતરાગ ભાષિત ધમ છે. તેમાં પ્રથમમાં પ્રથમ દેવપૂજા છે, તે આચરવાથી આલેક પરલેાક સુખી અને છે, અને છેવટે શાશ્વતસુખની પ્રાપ્તિ થાય છે. માટે એકાગ્રચિત્તે અનન્તગુણી પરમાત્માની પૂજા દુનિયાની