________________
રત્નમંજૂષા ર૩ તવ-નિગમટ્ટિકામાં, હાં નીવિત્રં પિ મર પિ
जीवंतज्जति गुणा, मया विपुण सुग्गई जति ॥ ४४३॥ તપ-નિયમને વિશે જે નિશ્ચલ છે તેને આ જીવતર અને મરણ બનેય ભલાં છે. તે જીવતાં ગુણો ઉપાર્જે છે અને મર્યા પછી સગતિમાં જાય છે. २५४ अरहंता भगवंतो अहिअंव हिअंव नवि इहं किंचिो
वारंति कारवंति अ, चित्तूण जणं बला हत्थे १४४८॥
અરિહંત ભગવાન અહિત અથવા હિત કરનાર માણસને આ જગમાં બળાત્કારે હાથથી પકડીને રાજાની પેઠે (અહિતથી) રોકતા નથી અને (હિત) કરાવતા નથી. २५५ उवअसं पुण तं दिति, जेण चरिएण कित्तिनिलयाणी
देवाण वि हुंति पहू, किमंग पुण मणूअमित्ताणं ४४९।
પણ વીતરાગ પ્રભુ એવો ઉપદેશ આપે છે જે ઉપદેશને આચરતો પુરુષ કીર્તિના સ્થાન એવા દેવોનો પણ સ્વામી બને છે, તો પછી હે શિષ્ય! એકલા મનુષ્યોનો સ્વામી તે થાય તેમાં તો કહેવાનું જ શું હોય ! २५६ सुरवइसम विभूई जं पत्तो भरह चकवट्टी वि।
माणुसलोगस्स पहू, तं जाण हिओवएसेण ॥ ४५२॥
મનુષ્યલોકના સ્વામી ભરત ચક્રવર્તીએ ઇંદ્રના જેવી રિદ્ધિ પ્રાપ્ત કરી તે હિતકારક ઉપદેશના આચરણથી જ બન્યું એમ હે શિષ્ય! તું જાણ.
