________________ [8] અને ત્યારબાદ ચરિત્રનાયિકા પૂ. બા મહારાજના ભત્રીજા અને પુત્ર મુનિ આવતાં બંનેને ઓળખીને પુત્ર મુનિને કહે છે કેમને ધારણા પચ્ચકખાણ કરાવ.” આથી સમય પીછાણીને પુત્રે સંથારો-દવા અને પ્રવાહી સિવાયના સર્વના પરચકખાણ કરાવી આરાધના ચાલુ કરાવી હતી. આ - આ આરાધના, પ્રસન્ન ચિત્તે સાંભળતા હતા અને ખમાવવાના સ્થાનને શારીરિક શક્તિ ન હોવા છતાંય આત્મબળે હાથ ભેગા કરી માથે અડાડવા પૂર્વક “મિચ્છામિ દુક્કડ' દઈ ખમાવાતા તેમજ પાપથાન કોને, આવેચના સ્થાનને સીરાવતા જતા હતા. આ અવસરે આરાધનાકાષ્ઠ શિખ્યાઓનું ગળું સ્નેહ તથા પ્રેમવશે રૂંધાતું તે તુરત જ અતિમ અવસ્થાની ઘડીઓ ગણાઈ રહી હોવા છતાં સજાગ એવા તેઓશ્રી મક્કમ થઈને “કેમ બેહતા અટકયાં? ચાલુ રાખે’ એમ પ્રેરણા આપી-આપીને સા કલાકની ચાલુ સતત આરાધનામાં ચતુર્વિધ શ્રીસ ઘે આપેલા વ્રત-તપ-જપત્યાગ-યાત્રા-વાધ્યાય અહિની અનુમોદના કરતાં કરતાં અપૂર્વ સમાધિમય દશામાં દીર્ઘચારિત્રી-સ્થવિર અને “પૂ. બા. મહારાજ” ના લાડીલા નામે પ્રખ્યાતિ પામેલા સુસાધ્વીજીશ્રી અંજનાશ્રીજી મશ્રીને આત્મા, બપોરે 1-55 મીનીટે નશ્વર દેહને ત્યાગ કરી સ્વર્ગે સીધો ! ( શ જ દિવસની સ્થિરતા દરમ્યાનમાં તલાજા શ્રીસંઘે તથા તીર્થ કમિટિએ ખંડ પગે સેવાનો લાભ ઉઠાવે, એટલું જ નહિ પણ એક મહાન આચાર્ય મની પાલખી નીકળતી હોય તેવી રીતે પાલખી સાથે સ્મશાનયાત્રામાં ૧૫૦૦થી૧૭૦૦ ભાઈ-બહેન જેડાએલ. ચરિત્રનાયિકા પૂ. ગુરૂછના વર્ગવાસના સમાચાર નથી મળી જતાં ભાવનગર-પાલીતાણા-ઠળી–ત્રાપજ તણસા-દેવળીયા સેનગઢ-માઠા-મહુવા-પીપરલા-પાવઠી-કામરાળ વગેરે ગામના ભાઈ ખેને પણ સમયસર સ્મશાનયાત્રામાં તેડાવા પામ્યા હતા.. - આમ પચાસ વર્ષનાં દીર્ઘ સંયમપર્યાયવાળા પ્રાતઃસ્મરણીયા એવા પ. બા મહારાજના સ્વર્ગવાર પછી તલાજા શ્રી પવાવતીપૂજન તથા શાંતિનાવ સહિતને અષ્ટાહિકા મત્સવ કરતે * **
