Prachin Stavanavli 22 Neminath

Author(s): Hasmukhbhai Chudgar
Publisher: Hasmukhbhai Chudgar

Page 63

સખિ કહઈ પરગટ દેખિ, હાં હું તઈં નયણ હરાયો, હિરણ તે વયરી તાહરો | તિણિ એ દીધો દાવ, હાં હું ટાણો લહિયો વિવાહ રે..૩ બીજી સખી કહઈ વાત, હાં હું, દોષ નહીં કોઇ, ઇણિ હરણરો. પહિલા મતો ન પોંસાચ, હાં હું ઈણ રઈજી કન્યા પરણરો..//૪ મન માન્યા વિણ વ્યાહ, હાં હું પરણવાઆણ્યો “માન્યો માન્યો’ કહી !
જોરે ન જુડઈ પ્રીતિ, હાં હું, બાંધ્ય કલબીએ, ગામ વસઈ નહીં.../પી તિરસ્ય કિસ્સો રે સનેહ, હાં હું, હેજ હિયડારો જિણિ મઇ ન દેખિઈ ! છાંની જિણી વાત, હાં હુંતિણિરો ભરુંસો, કહો કયું લેખિઈ?..ll ઈમ નિસુણિ રાજુલ-નારી, હાં હું, પિઉન મનાવણ કારણુઈ ! પહુતી ગઢ ગિરનારિ, હાં હું, કહઈ કનકવિજય, જાઉં હું બારણાં...હા. ૧. પરાણે પ્રીતિ ન જોડાય ૨. બાંધેલા = પરાણે વસાવેલા કણબીથી ગામ ન વસે
પણ કર્તા: શ્રી રૂચિરવિમલજી મ.
(ઢાલ-ચંદ્રાયણાની) યાદવ જાન લેઈ કરી રે, આયા મંડપ બારે, પશુય પુકારે રથ વાલીનૈ, વલીયા નેમિ કુમાર |
| (ચાલ) વલીયા નેમિકુમાર ઈમ જાણી, રાજીમતી રાણી મુરઝાણી ! માત-પિતા સહિયર વિલખાણી, બોલે આંસુ ભરાણી વાણી-જી નેમીસરજી રે III
(૪૯)