________________
૨૩૬ થાય છે કહેતાં પિતાનું પણ જાય છે મુરખને એવા (એ આંકણ) શ્વાન હોય તે ગંગાજળમાં, તે વેળા જે
ન્હાય છે અડસઠ તીરથ ફરિ આવે પણ, શ્વાનપણું નવિ જાય છે મુરખને એ કહે છે ૨ | દૂર સર્પ પયપાન કરતાં, સંતપણું નવિ થાય છે કસ્તુરિનું ખાતર જે કીજે, વાસ લસણુ નવિ જાય છે મુરખને ને કહે છે ૩ વૃષા સમે સુગ્રીવ તે પક્ષી, કપિ ઉપદેશ કરાય છે તે કપને ઉપદેશ ન લાગે, સુગ્રી ગૃહ વિખરાય છે મુરખને છે કહે છે ૪ | નદીમાંહે નિશદિન રહે પણ પાષ ણપણું નવિ જાય છે લેહ ધાતુ ટંકણુ લાગે, અગ્નિ તુરત ઝરાય છે મુરખને છે કo | ૫ | કાગ કંઠમાં મુક્તાફળની ૧ળા તે ન ધરાય છે ચંદન ચર્ચિત અંગ કરિજે, ગર્ધવ ગાય ન થાય છે મુરખને કહે છે ૬. સિંહ ચર્મ કોઈ શિયાળ સુતને, ધારે વેષ બનાય છે. શિયાળ સુત પણ સિંહ ન હોવે, શિયાળપણું નવિ જાય છે મુરઅને કહે છે હુ તે માટે મુરખથી અલગા, રહે તે સુખીયા થાય છે ઉખરભૂમિ બીજ ન હવે ઉલટું બીજ તે જાય છે મૂરખને એ કહે. ૮ ! સમકિતધારી સંગ કરીને, ભવ ભય ભીતિ મિટાય;
