________________
૨૩૪ સાંજ પડે રવિ આથમે, ત્યારે જીવ ભમરાની પેરે ભમે છે તને ઘરનો ધંધે કાંઈ ન ગમે છે સુણ ૩ હાંરે તું જઈને મલીશ દુતીને, હારૂં ધન લેશે સવિ ધુતીને તે પછી રહીશ હૈડું કુટીને સુર્ણને ૪ તું તે બેઠે મૂછ મરડીને, હારૂં કાળજું ખાશે કરડીને છે તારું માંસ લેશે ઉઝરડીને છે સુણ છે ૫ છે હારે તને પ્રેમના પ્યાલા પાઈને, હારાં વસ્ત્ર લેશે વાઈન છે તને કરશે ખાખું ખાઈને સુણ ૬ ! હાંરે તું તે પરમંદિરમાં પેસીને, તિહાં પારકી સેજે બેસીને છે તે ભેગા કર્યા ઘણું હશીને કે સુણ૦ || ૭ | હારે જેમ ભુયંગ થકી ડરતા રહિયે, તેમ પર નારીને પરિહરિયે છે હરિ ભવસાયર ફેરો oન ફરિયે છે સુણ૦ ૮ છે વહાલા પરણી નારીથી પ્રિત સારી, એ માથું વતાવે પરનારી છે મે નિ જાણજો નિરધારી રે સુણ છે ૯ છે એ સદ્ગુરૂ કહે તે સાચું છે, હારી કાયાનું સરવે કાચું છે કે એક નામ પ્રભુનું સાચું છે સુણ છે ૧૦ | ઇતિ છે
