Parimal

Author(s): Padmasagarsuri
Publisher: Arunoday Foundation

Page 9

એક મુલા એક વખત રસ્તે જઈ રહ્યા હતા. ત્યાં કુવામાં પડી ગયા. ત્યાંથી કેઈ બૌદ્ધ સાધુ નીકળ્યા. મુલ્લાજી બુમ પાડતા હતા કે મને બચાવો-મને બચાવે હું મારી રહ્યો છું બૌદ્ધ સાધુ પોપકારી હતા. પણ એમના હૈયામાંથી શાસ્ત્રોનું રહસ્ય ચાલ્યું ગયું માત્ર શબ્દ પકડી રાખ્યા. સાધુએ કહ્યું...અરે! બૌદ્ધ ધર્મને આદર્શ છે કે કર્મ ક્ષય કર્યા વિના કયારેય મેક્ષ મળતું નથી. તેને આ કર્મ ક્ષય કરવાને સુઅવસર પ્રાપ્ત થયેલ છે. અને જે હું તને એમાંથી બચાવું તે ન સંસાર વધશે, નવી સમસ્યા વધશે અને જીવનમાં સંઘર્ષ વધશે.....આમ માં જ
ત્તિ તમારા તમાકુ તારા કર્મક્ષયમાં હું અંતરાય કરતું નથી. માટે સમભાવ પૂર્વક જે મળ્યું છે તેને સ્વીકાર કર ! | મુલ્લા :- હું મરી જઈશ. !
બૌધ સાધુ – તારા મૃત્યુથી શું થશે? પણ મારે એવું પાપ નથી કરવું કે હું તને બચવું ને ફરી તું પાપ કરે...!
એવે અવસરે એક નેતાજી ફરતા-ફરતા આખ્યા. અને એમણે આ મુલ્લાજીની બુમ સાભળી. મને અચાવે..” પણ બિચારા નેતા અને એક ભાષણ જ કરવાની ટેવ.! અને પછી કોઈ ચર્ચા માટે Pointની જ શેધ કર્તા હતા. ત્યાં આ મુલાજી તેમને