Book Title: Nyayakusumanjali
Author(s): Padmaprasad Upadhyay, Dhundiraj Shastri
Publisher: Chaukhamba Sanskrit Series Office
View full book text
________________ न्यायकुसुमाञ्जलौ [प्रथमः बोधनी। कण्ठतः कुण्ठनम् / अनध्यवसितसव्यभिचारयोविरुद्धस्य चार्थतो निरासः। अन्यत्र, सतां श्लेष्माद्यनुपहतघ्राणानां सौरभोद्गारेण विहितप्रीतिः स्वस्मिन् बद्धेच्छो वा। प्रतिप्रमाणैः प्रतितकैश्च विम प्रकाशः। न्यायः= समस्तरूपोपपन्नलिङ्गबोधकवाक्यजातम् , स एवाह्लादकतया प्रसूनम् ; तदेवावान्तरवाक्यघटितत्वेन अञ्जलिः / मम चेतः, अविघ्नं यथा स्यादेवं रमयतु = दुःखसामग्रीविहीनं करोतु / ईशस्य पंदयुगे रमयतु = तदेकामं करोत्विति वा / मनः कीदृशम् ? भृङ्गायमाणम् , भृङ्ग इव मकरन्दे संसारिणां दुःख विगमोपाये सतष्णम् भ्रमद=अनुसरत् / दुःखविगमोपायम् इत्यर्थात् , तत्र सतृष्णस्य तदन्यानुसरणानौचित्यात् , तत्साधनानुसरणस्यापि तदर्थतया तदनुसरणरूपत्वात् / परदुःखं दृष्ट्वा दुःखितस्य कारुणिकस्य तन्निदानोच्छेदे तृष्णा भवत्येवेत्यनुभवसिद्धम् / __ यद्वा, मम चेतो रमयतु = सफलयतु / परोपकारकरणाद् भृङ्गायमाणम् उपकारलुब्धम् / भ्रमत् = दुःखितमुपकर्तुं व्याप्रियमाणमित्यर्थः / / तथापि भूयसो धूमादिविषयस्य न्यायस्य सत्त्वात् किमनेनेत्यत आह-ईशस्य पदयुगे= प्रकाशिका। न रूढ्यर्थ इति भावः। विवक्षितार्थप्रतिपादकत्वमपि न साक्षादिति द्वाराकाङ्क्षायामाह समस्तेति / अवान्तरेति / वाक्यपदमत्र प्रकृताभिप्रायम् ,अवान्तरघटितत्वमात्रं विवक्षितम् , अन्यथा प्रसूनाञ्जलावनन्वयापत्तेः। प्रकृतन्यायस्य मोक्षजनकत्वात् सुखजनकत्वमसम्भवीत्यन्यथा व्याचष्टे। दुःखसा मकरन्दः। समस्तेत्यादिना विषयशुद्धरपि लब्धत्वात् पूर्वार्द्धवैयर्थ्यम्। तत्त्वेन बोधकस्याभाससाधारणस्य विवक्षितत्वादिति भावः / केचित्तु एकविशेषाभावस्य पूर्वाद्धेनैव लब्धत्वादपरविशेषाभावमात्रलाभार्थं वाक्यपदम् / नचैवमनघत्वमित्याद्यग्रिमग्रन्थविरोधः / अनघपदेन विषयाशुद्धेरप्रतिपादितत्वात् , अर्थदोषनिरासार्थमित्यस्यैव वक्तुमौचित्यात् / शब्ददोषद्वैविध्येनार्थदोषनिबन्धनशब्ददोषाभावस्य ततः सम्भवादित्याहुः / अनघत्वपदं यत् कवित्वेऽस्ति तद्भिन्नमनघत्वं स्वातन्त्र्येण लिखितं परग्रन्थे / तत्रापि सामान्यशब्दस्यानघत्वमित्यस्य वक्ष्यमाणस्यार्थदोषरहितत्वमिति विशेषपरत्वादित्यर्थः। अवान्तरघटितत्वमात्रं प्रयोजकं, वाक्येति प्रकृताभिप्रायकम् / विशिष्टस्य प्रसूनाजलाव भावाद्। रागित्वनिरासार्थमाह / दुःखेति / तर्हि तत्साधनं नानुसरेदित्यत आह / तत्साधनेति / टिप्पणी। मपि न्यायस्य न साक्षादतो द्वाराऽऽकाङ्क्षायामाह-समस्तेति / द्वारत्वं प्रतिपत्त्यन्तस्यैव, प्रतिपत्तिरत्र मानसी, तजनकवाक्यजातमित्यन्तग्रन्थस्तु न्यायपदेन वाक्यसमूहरूपग्रन्थातिरिक्तस्यापि च प्राप्ततया तव्यवच्छेदार्थ इति ध्येयम् / प्रकृत उक्तन्यायस्य मोक्षोपायत्वेन सुखजनकत्वमसम्भवीत्यन्यथा व्याचष्टे / दुःखसामग्रीत्यादि / दुःखविगमोपायमिति / अत्र उपाय पर्यन्तोपादानं मकरन्दसाम्याय उपायानुसरणे तत्र सतृष्णस्येत्यादेः साम्मुख्येन सङ्गमनाय चेति / अनुसरणकर्मणोऽनुक्तत्वात्तदाकाङ्क्षायामाह / दुःखेत्यादि / अर्थतस्तल्लाभे हेतुमाह / तत्रेत्यादि / दुःखनाशे सतृष्णस्य तत्रानुसरणासम्भवेन तदुपायानुसरणात् उक्तन्यायविरोध इत्यत आह ! तत्साधनेति / तथा च तदुपायानुसरणं न तदन्यानुसरणमिति भावः / व्याप्रियमाणमिति अतिशयेन व्यापारयुक्तमित्यर्थः / तद्विषय उत्पादित इति विषय
Page Navigation
1 ... 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 ... 610