Nishesh Siddhant Vichar Paryay

Author(s): Labhsagar
Publisher: Jainanand Pustakalay

Page 153

नि:शेषसिद्धान्तविचार-पर्याये पडिवजमाणए इत्यत्र छेदः / पुवपडिबन्ने / अवेओं वि इति छेदः / अविक्कितो हिडइ-अवक्रयन् / जया उवग्गाणि-निकटीभूता न / 'सुहुः मकाइया' एकैक पुष्पाणि / 'तिगमाईया गच्छा' इत्यादौ ज्यादयो गच्छा: पुण्डरीकस्य आसीरन् / 'संखुन्ना जेणंता' इति, संक्षुण्णानि ििलतानि अन्त्राणि येन / 'अदागं पेच्छह' त्ति पुतलक्षणं गृहस्था मणन्तीति / उब्भजी विजउ काथिली एकार्थाः / विलंबिसूरे-अस्तमने / ओवियभोजनं-संसट्ठं / पिह सोयाणि-पृथक्शौचानि। पिउडंउझं / 'सेसएसुं च' त्ति / घए ममि मंसे ये अवयवाः। घयघट्टीतापितघृतकिट्टम् / सूमालिय-साण्ही / खा नु-वितर्के / मुड्डुयरेबृहदुदरः बहुभक्षको वा 'पडिणीए न ते जिणे' न ते साधुं जयन्ति / सज्जणं-मष्टीकरणम् / 'जत्थ साहुनिस्सा नत्थि' निश्रा-यथा-अयं प्रदेशो गुरूपविशनार्थमित्यादि / पिठंततंतूहि-अपानतन्तुभि: / फासुण विपजिओ-प्रासुकेन पायित: / सत्थुनिमित्तं-शास्तृनिमित्तम् / जीयमणुयत्ती जीतं-आचरितम् / भाष्ये 'सो पुरिसा तं वनं' तां वा पंक्ति अन्यां वा / निक्वेसगबुद्धीए-निःसारणबुध्या / बद्धपलालिओ-बहुभाषकः / अत्थबोद्दो-आगमार्थमूर्खः / अह हिरिया नामंत मो-हिया समन् 'पन्नत्ते समाणे प्रगुणीभूते सति / वाहिज्जति कंटगमद्दावणं धूलिझाडावणं / भइए भणिया वृत्तिः / असइवेकणा कणिका / गिलापनिमित्तं तो सन्नं-संकेतम् / लोगप्पायणं-लागप्रत्यायनम् / 'रोगविहि' त्ति, रोगविधिं वाचयन् / केवडिए-रूपकान् / भाष्ये 'सूयगा वा हेरिका वा भवेयुः / अंतरपल्ली-पर्यन्तपाटकः / वसभगामी-मुख्यग्रामः, पडिवसभा-आसन्नवत्तिलघुग्रामा: / भाष्ये ‘पच्चंगिरो' सलोद्रचोर / भाष्ये 'णतनिमंतण' त्ति, नंतं वस्त्रम् / दुक्खणओ-व्याकुलः / सो य अंतोलित्तो मात्रकः / जमलमाइसरिसी-पुत्रयुगलमातृसदृशी। छुद्धं