Mahabharat Samhita Part 02

Author(s): Bhandarkar Oriental Research Institute
Publisher: Bhandarkar Oriental Research Institute

Page 742

7. 164. 45 ] महाभारते [7. 164.75 धनुः शरांश्च चिच्छेद सूतं चाभ्यहनच्छरैः // 45 - द्रोणमेवाभ्ययुयुद्धे मोहयन्तो महारथम् // 60 भीमसेनस्तु संक्रुद्धो गदामादाय पाण्डवः। तेषां तूत्साद्यमानानां पाञ्चालानां समन्ततः / ध्वजं धनुश्च सूतं च संममर्दाहवे रिपोः॥ 46 अभवटैरवो नादो वध्यतां शरशक्तिभिः // 61 अमृष्यमाणः कर्णस्तु भीमसेनमयुध्यत। वध्यमानेषु संग्रामे पाश्चालेषु महात्मना / विविधैरिषुजालैश्च नानाशस्त्रैश्च संयुगे // 47 उदीयमाणे द्रोणास्त्रे पाण्डवान्भयमाविशत् // 62 संकुले वर्तमाने तु राजा धर्मसुतोऽब्रवीत् / दृष्ट्वाश्वनरसंघानां विपुलं च क्षयं युधि / - पाञ्चालानां नरव्याघ्रान्मत्स्यानां च नरर्षभान्॥४८ पाण्डवेया महाराज नाशंसुर्विजयं तदा // 63 ये नः प्राणाः शिरो ये नो ये नो योधा महाबलाः। कञ्चिद्रोणो न नः सर्वान्क्षपयेत्परमास्त्रवित् / त एते धार्तराष्ट्रेषु विषक्ताः पुरुषर्षभाः // 49 . समिद्धः शिशिरापाये दहन्कक्षमिवानलः // 64 किं तिष्ठत यथा मूढाः सर्वे विगतचेतसः। न चैनं संयुगे कश्चित्समर्थः प्रतिवीक्षितुम् / तत्र गच्छत यत्रैते युध्यन्ते मामका रथाः // 50 न चैनमर्जुनो जातु प्रतियुध्येत धर्मवित् // 65 क्षत्रधर्म पुरस्कृत्य सर्व एव गतज्वराः / त्रस्तान्कुतीसुतान्दृष्ट्वा द्रोणसायकपीडितान् / जयन्तो वध्यमाना वा गतिमिष्टां गमिष्यथ // 51 मतिमाश्रेयसे युक्तः केशवोऽर्जुनमब्रवीत् // 66 जित्वा च बहुभिर्यज्ञैर्यक्ष्यध्वं भूरिदक्षिणैः / नैष युद्धेन संग्रामे जेतुं शक्यः कथंचन / हता वा देवसाद्भूत्वा लोकान्प्राप्स्यथ पुष्कलान् // अपि वृत्रहणा युद्धे रथयूथपयूथपः // 67 ते राज्ञा चोदिता वीरा योत्स्यमाना महारथाः / आस्थीयतां जये योगो धर्ममुत्सृज्य पाण्डव / चतुर्धा वाहिनीं कृत्वा त्वरिता द्रोणमभ्ययुः॥ 53 यथा वः संयुगे सर्वान्न हन्याद्रुक्मवाहनः // 68 पाश्चालास्त्वेकतो द्रोणमभ्यनन्बहुभिः शरैः / अश्वत्थानि हते नैष युध्येदिति मतिर्मम / भीमसेनपुरोगाश्च एकतः पर्यवारयन् // 54 तं हतं संयुगे कश्चिदस्मै शंसतु मानवः // 69 आसंस्तु पाण्डुपुत्राणां त्रयोऽजिला महारथाः। एतन्नारोचयद्राजन्कुन्तीपुत्रो धनंजयः / यमौ च भीमसेनश्च प्राक्रोशन्त धनंजयम् // 55 अन्ये त्वरोचयन्सर्वे कृच्छ्रेण तु युधिष्ठिरः // 70 अभिद्रवार्जुन क्षिप्रं कुरून्द्रोणादपानुद। ततो भीमो महाबाहुरनीके स्वे महागजम् / तत एनं हनिष्यन्ति पाश्चाला हतरक्षिणम् // 56 जघान गदया राजन्नश्वत्थामानमित्युत // 71 कौरवेयांस्ततः पार्थः सहसा समुपाद्रवत् / भीमसेनस्तु सव्रीडमुपेत्य द्रोणमाहवे / पाञ्चालानेव तु द्रोणो धृष्टद्युम्नपुरोगमान् // 57 'अश्वत्थामा हत इति शब्दमुच्चैश्चकार ह // 72 पाश्चालानां ततो द्रोणोऽप्यकरोत्कदनं महत् / / अश्वत्थामेति हि गजः ख्यातो नाम्ना हतोऽभवत् / यथा क्रुद्धो रणे शको दानवानां क्षयं पुरा // 58 कृत्वा मनसि तं भीमो मिथ्या व्याहृतवांस्तदा // द्रोणास्त्रेण महाराज वध्यमानाः परे युधि / भीमसनवचः श्रुत्वा द्रोणस्तत्परमप्रियम् / नात्रसन्त रणे द्रोणात्सत्त्ववन्तो महारथाः // 59 मनसा सन्नगात्रोऽभूद्यथा सैकतमम्भसि // 74 वध्यमाना महाराज पाश्चालाः सृञ्जयास्तथा। शङ्कमानः स तन्मिथ्या वीर्यज्ञः- स्वसुतस्य वै / - 1610 -