________________
..
છી પ નું મો તી
[‘ કલ્યાણ ’ની ચાલુ વાર્તા]
શ્રી સુંદરલાલ ચુનીલાલ કાપડીયા એમ. એ. વડાદરા.
પૂર્વ પરિચય : કૈાશિકનગરના ગાભદ્ર પડિત ધનેાપાર્જન કરવા પરદેશ તરફ પ્રયાણ કરે છે, રસ્તા વચ્ચે સિધ્ધપુરૂષ મલે છે, વિદ્યાશક્તિથી બધી સામગ્રી તૈયાર થાય છે. આકાશમાંથી વિમાન ઉતરી આવે છે. સિધ્ધપુરૂષ તે વિમાનમાંથી નીચે આવેલ સુદી સાથે રાત્રી વ્યતીત કરે છે, પણ ગાભદ્ર સંચમી હોવાથી તેની પાસે આવેલી સુંદરીને સમજાવી વ્રતમાં સ્થિર કરે છે. બીજે દિવસે સિધ્ધપુરૂષની સાથે પ્રયાણ કરતાં પેાતાના બ્રહ્મચર્ય વ્રતની વાત કરે છે. ક્રમશઃ વાણારસીમાં બન્ને પહોંચે છે, સિધ્ધપુરૂષ પેાતાનું રક્ષાવલચ ગાભદ્રને સાંપીને ગંગામાં સ્નાન કરવા પડે છે. ધગેા સમય થાય છે, પત્તો લાગતા નથી. ગેાભદ્ર તપાસ કરાવે છે, ને સિધ્ધપુરૂષના વિરહથી તે દુ:ખી થાય છે. હુવે વાંચે આગળ :
પ્રકરણ : ૩ જી.
હા આશ્ચર્યકારીઓમાં મુખ્ય ! કરૂણારસ સાગર અચાનક તમે કયાં ગ્યા મને મ પુણ્યને જવાબ આપે. તમારા જેવાને પણ આપત્તિ ! હે દુષ્ટ કૃતાન્ત! એકદમ પુણ્યાત્માનો કાં નાશ કર્યાં ?
ભદ્ર વિલાપ ગજબના છે. વિરહ સહન થતા નથી. ગંગામાં પડવા તૈયાર થાય છે. કચ્છ બધે છે. કેશકલાપ વીટે છે. બે હાથ જોડી ભાગીરથીને વિનવે છે. હું ગંગાદેવી, મારા પરમખતે તેજ હરી લીધા. હું પણ તેની પાછળ આવુ છુ. ફૂંકા મારવા જાય છે, ત્યાં તે એક નાસ્તિક વાદીએ પકડી લીધા. ગેાભદ્રના સઘળે। વૃતાંત સાંભળ્યે.
નાસ્તિક કહું છે. મૂખ, આમાં પડવાથી પ્રિયા મેળાપ નથી થવાના, પાપનાશપણ નથી થવાને આમાં તે કાઢીયાએ ન્હાય છે. અનેક મડદાના હાડકાનું સંગ્રહસ્થાન છે. આ રાક્ષશી શુ વાંછિત પુરશે? ગાડરીયા પ્રવાહના કેવા માહ છે? ભૂખ લાક સાધુ બને છે. નરકને માને છે. આમાં પડવાથી વાંછિત મળશે ? તે માછલા અને કાચબા રાજ ન્હાય છે. માટે મરવાની વાત છેાડી દે. સિદ્ધ જેવા પુરુષ તે મૃત્યુને પણ ધક્કો મારી. હૂખ્યા હોય તો
શખ ઉપર આવે.
એવામાં ગધહસ્તિના ગજારવ થયે. મ ગળતૂર વાગવા લાગ્યા. સ.રસ મિથુનના શબ્દ થયા. નાસ્તિક કહે છે જરૂર તે વે છે. ગાભદ્ર તેના શબ્દને અભિન દે છે. એ ત્રણ દિવસ શકાય છે. પછી જલધર નગરે પ્રયાણ કરે છે.
મધ્યાહ્ન સમયે સિદ્ધતા ભાજન પ્રબંધ યાદ આવે છે. આંખ આંસુથી ઉભરાય છે. ચિ ંતવન કરે છે. આ નિષ્ઠુર હૃદય કેમ ફાટી પડતું નથી ? વિસ્તુ અગ્નિ કેમ સહન કરી શકે છે? આ તે જ
રક્ષાવલય છે. તે જ સમય છે. પણ તેની હાજરી વિના બધુ નકામુ, મતે હત ભાગીને રક્ષાવલય શું કામનું ? અભાગીઆને ચિંતામણિ રત્ન શું લાભ આપે? આધાર વિના ગુણૅત્પત્તિ નથી જ. પાણી પણ છીપમાં જ મેાતી બને છે. ક્રમે કરીને ચંદ્રકાન્તાને ત્યાં પહોંચે છે.
ગૃહરક્ષિકાને પૂછે છે. કેમ કેાઈ જણાતું નથી ? બહેરી કાન બતાવે છે. મોટા શબ્દથી પૂછે છે. બાજુના ઘરમાંથી વિદ્યાસિ માલે છે. અરે, ભદ્ર, અહિં આવ. હું અહિં જ છું. ગભદ્ર સભ્રમમાં પડે છે. ત્યાં જાય છે. બધથી બધાએલ સિદ્ધને જુએ છે હાથ પગ પણ હલાવી શકે તેમ નથી, ગાભદ્ર વિચારે છે.
આતે
માયા જાળ હશે? બીવડામણુ હશે? યાગિનીઓનુ પીઠે છે. અહિં સધળુ સભવે. ગંગામાં મૃત્યુ જ કોષ્ઠ હતું. ભયથી કંપે છે ત્યાં । કરીથી સિદ્ધ ખેલે છે. મને રક્ષાવલય પહેરાવી દે. વિશ્વાસ પડૅ છે. રક્ષાવલય પહેરાવે છે. તડતડાટ બંધને તૂટી જાય છે. સશક્ત બની જાય છે. ગોભદ્ર પૂછે છે આ શું બધું?
સિદ્ધ કહે છે. ચપળતા મોટા દોષ છે. યુક્તાયુક્તના વિચાર મેં ન કર્યાં. દિવ્ય રક્ષાવલય ને સાંપ્યું. ગંગાજળમાં પ્રાણાયામ કરવા લાગ્યા. અચાનક ચંદ્રલેખાએ પૂત્ર વેરથી મને ઉપાડયો. તું જોઈ શકે તેમ ન્હાવું. અહિં આ એડિથી જકડયો.
ગાભદ્ર પૂછે છે. આપની સાથે સાથી વૈરભાવ ? સિદ્ધ કહે છે. તેની માટી બહેન સાથે બળાત્કારથી પ્રેમ કરેલ. આ આપી તે મને ઉગાર્યાં. આ વિડંબના કરતા તારા વિરહ વધારે સાલા. ખરેખર ગંગાદેવી પ્રસન્ન થઇ, કે તારા જેવા પ્રેમાળ મિત્ર મળ્યા. માટે ઇચ્છિત માગી લે.
