________________
શ્રી મહાવીરદેવ પ્રત્યેના બહુમાનભાવ હાય, ભ. શ્રી મહાવીરદેવના માર્ગ પ્રત્યે શ્રદ્ધાભાવ, હાય તથા ભ. શ્રી મહાવીરદેવના પૂ. સાધુ-સાધ્વી સમુદાય પ્રત્યે સદ્દભાવ હાય તા જ તે વ્યકિત ભ. શ્રી મહાવીરદેવના ગુણાનુવાદની સભામાં મહત્ત્વના અધિકાર સંભાળી શકે. આજે જે રીતે ભ. શ્રી મહાવીરદેવનાં જન્મકલ્યાણકની ઉજવણી પાછળ તેના પ્રાણ ભૂલાઇ રહ્યો છે. ભ. શ્રી મહાવીરદેવ પ્રત્યેના ભકિતભાવ તથા શ્રદ્ધાભાવ તેમાં જે રીતે વિસરાઈ રહ્યો છે, તેને અ ંગે પ્રાસંગિક રીતે આટલુ' દિશાસૂચન કરવા અમારૂ મન પ્રેરાયું છે, તેથી તે દેવાધિદેવના અનુયાયી જૈનસમાજને આ જણાવાઈ રહ્યું છે.
તદુપરાંત; આપણે જન્મકલ્યાણકના દિવસને જયતિ જેવા સામાન્ય શબ્દથી સોધીએ છીએ તે તદ્દન અનુચિત છે. જયંતિ શબ્દ તે સામાન્ય માણસોના જીવન પ્રસંગ માટે કહેવાય, પણ લોકેાત્તર દેવાધિદેવ શ્રી તીર્થંકર પરમામાનાં જીવન પ્રસંગ માટે તેા ‘કલ્યાણુક ’ શબ્દ જ શાસ્ત્રાનુસારી તથા સર્વથા ઉચિત છે. તેઓશ્રીના દરેકે દરેક પ્રસંગો એટલે કે, ચ્યવન, જન્મ, દીક્ષા તથા કેવલજ્ઞાન અને નિર્વાણું : તે બધા પ્રસંગેા કલ્યાણક શબ્દથી સાધાય છે, ને તે પ્રસ ંગે ખરેખર વિશ્વના સમસ્ત જીવા માટે ‘કલ્યાણક’ રૂપ છે, તે હકીકત આપણે ખાસ સમજવા જેવી છે.
ગ્રામ્યપચાયત ને યાત્રાવેરા
હમણાં હમણાં કૈગ્રેસીતંત્રમાં ગ્રામપચાયતાને જે અધિકારી મલી રહ્યા છે, તે કારણે ધવિમુખ અધિકારીવગ ગ્રામપ'ચાયત દ્વારા તે તે ગામમાં યાત્રાએ આવતા ધ ભાવનાવાળા સમુદાય પાસેથી જે યાત્રાવેશ લેવાના પગલા ભરી રહેલ છે, તે ખીના ઘણીજ ગંભીર વિચારણા માંગી લે છે. તાજેતરમાં ભીલડીયાજી તીર્થના યાત્રાવેરાની વાત છાપાઓમા ચર્ચાઇ રહી છે, ને હાલ પુરતુ તે ભીલડીયાજીમાં
:
કલ્યાણ : મે ૧૯૬૨ : ૧૯૭
યાત્રાવેરા ગ્રામપંચાયતે લેવાનું બંધ રાખ્યું છે, પણ આ ભય જ્યારે ને ત્યારે જૈનસમાજના માથા પર લટકી રહ્યો છે. કારણ કે જૈનસમાજ ધનવાન છે, તથા ધાર્મિક ભાવનાવાળા છે, એટલે તેને રજાડીને કે તેના પર ટેકસેા નાખીને જેમ અને તેમ પૈસા વધુ ને વધુ તેની પાસેથી ભેગા થઇ શકે તેમ છે, તેવુ આજે જાણે કોંગ્રેસી તંત્રના અધિકારી વર્ગનાં માનસમાં ઉડે-ટુ એઠુ લાગે છે. આ પહેલાં તલાજા, ઘેઘા, ક એઇ, ભેયીજી આદિ તીસ્થામાં પણ ત્યાંની ગ્રામપંચાયતે એ યાત્રાળુવ પાસેથી યાત્રાવેરા લેવાની જાહેરાત કરી હતી. એટલે અમે જૈનસમાજના આગેવાનાને તથા સેવાભાવી કાર્યકરાને એ સુચન કરીએ છીએ કે, એક વખત ટેસ્ટ કેસ કરીને આ પ્રકરણને અંગે જરૂર કેટમાં જઈને સ્પષ્ટતા કરવાની આવશ્યકતા છે.
અમારા જાણવામાં આવ્યું છે તે મુજબ દ્વારકામાં હિંદુયાત્રાળુવ પાસેથી યાત્રાવેરો લેવાનું ત્યાંની મ્યુનિસિપાલિટી એ નકકી કરેલું, તેની સામે એક હિંદુયાત્રિકે કેમાં કેસ કરેલો, ને કાર્ટે સ્પષ્ટપણે ચૂકાદો આપ્યા હતા કે, · આ રીતે યાત્રાવેરા લેવાના મ્યુનિસિપાલિટીને કે ગ્રામપંચાયતને અધિકાર નથી.’ આ રીતના ચૂકાદાથી દ્વારિકાના મદિરના યાત્રાવેરા રદ થયા હતા. તે તે તે સ્થળની જૈન તીની પેઢીએ કે જૈન સોંઘાએ આવા યાત્રા વેરાના કોઇ પ્રસંગ આવે ત્યારે આ રીતે ધાર્મિક હકક તથા અધિકારની રક્ષા માટે કાયક્રેસર કરવાતુ અનિવાય જાય ત્યારે હિમ્મત તથા નીડરતાપૂર્વક કરવા જેવુ છે. આજના યુગ ખેલતાના છે, માટે જયારે જ્યારે ધાર્મિક અધિ કાર તથા ધાર્મિક માન્યતાઓ પર હસ્તક્ષેપ થતા હોય, ત્યારે ત્યારે કન્યધમ માટે કોઇની પણ શેહ, લાગવગ કે શરમથી નિરપેક્ષ રહી, પેાતાના શકિત, સામર્થ્ય તથા તાકાતના સદુપયેાગ કરવા કટિદ્ધ રહેવું જોઈએ. તેમાંજ શાસન, સમાજ તથા ધર્મની સેવા છે.
બાવવા
