Jin Chandra Kant Gunmala

Author(s): Chandrakantsagar, Chandraprabhsagar
Publisher: Lalbhai Manilal Shah

Page 13

[<]
સમાવેશ આપવા.
સવાર શ્રોતાઓથી ઊભરાતી. મધ્યાહ્ન સધર્મના તત્ત્વવિવેચકા સાથેની વિવિધ જ્ઞાનભરી ચર્ચાએથી ગુંજી રહેતી. રાત્રિ પ્રતિક્રમણાદિ ક્રિયાઓ ને સ્વાધ્યાયમાં વીતી જતી. નવરંગપુરાના નવીન ઉપાશ્રયમાં ધર્મના ઉછરંગ અપૂર્વ હતા.
એવી અપૂર્વ ધમ ર'ગવાળી તાં. ૨૬મી, જુલાઈ, ૧૯૫૯ ને રવિવારની (વિ. સ. ૨૦૧૫ના અસાડ વદ સાતમની ) એક સાંજ ઢળતી હતી. સુશ્રાવકા પ્રતિક્રમણની તૈયારી કરી રહ્યા હતા ઃ ક્રિયામૂર્તિ ને સરળતાની ભાવમૂર્તિ મુનિશ્રી ચંદ્રકાન્તસાગરજી આનંદમાં હતાં અને શ્રાવકાને કઈ ને કઈ તપ કે ક્રિયાની સૂચના કે અનુમેદના આપી રહ્યા હતા. શ્રી. ચદ્રપ્રભસાગરજી આગ તુક દર્શનાથીઓ સાથે વાતમાં હતા.
એવામાં મુનિ ચંદ્રકાંતસાગરજીને જરા ગભરામણુ થઈ અને શરીરે પ્રસ્વેદ વળ્યેા. એમણે ચંદ્રપ્રભસાગરજીને કહ્યું: ‘ કંઈક ગભરામણ થાય છે. મારી છાતી ને પેટ પર હાથ ફેરવ. ’
શ્રી. ચંદ્રપ્રભસાગરજીએ તેમ કર્યું, પણ થાડીવારમાં તે તેએ ‘· અરિહંત અરિહંત' કરવા લાગ્યા. ચાલીસથી પચાસ વાર અરિહંત અરિહંત એમ ખેલ્યા અને દેહુ લખાવી દીધેા.