Jain Shwetambar Conference Herald 1918 Book 14

Author(s): Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference

Page 186

કન કતાંબર કન્યર હતા 10 ત્રીજું તીરથ આબૂ સુણાઈ, જિનાલા (લય) વિણ જાત્રા કુણુ જત્રા જાઈ, પરવાડ પાખે કેહને કહવાઈ, બીજે કુલ ઠામ દેઉલ ન થાઈ. પઇસા પામું તે પ્રાસાદ કરાવું, સોના રૂપાના બિંબ ભરાવું; . કાગલ તાલગ લિખીને દીધે વલત શ્રી પૂજ્ય વિહાર કીધે. 8 વિમલને પૂછે કરજેડી માતા, આપણું ગુરૂને છે સુખસાતા; સાધે મુઝતીરે લીખીયો કરી લી, દેઉલ કરાવું મે' બોલે . મતું કરીને માત વિચારે, પૃથ્વીને પત્તિ પરધાન સારે, રહેતે રાજા વિમલને ભારે, ઇમ જાણીને ગણિયા ઈગ્યારઈ. ભરીયો ઘર મુકી ભાયાંરે જા, મજૂરી કરતાં મનમેં સંકાઈ પહિરે ઓઢીને પેટ ભરાઈ, વિમલ મામાને ઘરિ મેટે ઈમ થાઈ જિણ સમેં શેઠ પાટણને જાણઇ, બેટી પરણાવી જોઈ જેહણુિં કાણું, પૂછે પરગામે ઠાક ઠેકાણે, એહો સુંદર વર કિહાંથી આણે. ' 12 સબલા સહરના શેઠની જાઇ, બત્રીસ લખ્યણું બુદ્ધિવંત બાઈ સબલો વર ઈજે કરવા સગાઈ પંડિતને પૂછે પીતાને ભાઈ. 13 હાથની રેખા દેખી અનુસારે, એને વર બાંધે પાતિસાહેં બારે; * એહ વેઢાલો વાણુઆ માહે; કુણ આણે બારે પાતસાહિ સાહે. 14 વિમલ માં માને મિલવા ગયો ચાલી, એ બાંધે પાટસ્યા આજ બાલિ સેઠને બેકી સબલ વાહલી, એ જોઈ જે કન્યા વિમલને અલી. 15 બાઈને ભાઈ કાકો ને મામે, સાથે સગાઈ કરવાનું સામે; વિમલને પહતા ત્યારે હી ભાયા, મા જાણે માહરે લહિણાયત આયા. 16 ખતમતલગ માહરે જેહેસી, વિમલ દેશીને દૂધે પગે ધસી; બે કરજેડી બોલીએ જેસી, પાટણથી આયા પૂરણ દેસી. ખત પત્રની વાત ન કાંઇ, વિમલ લ્હાવો જે વાંટાં વધાઈ; " કાકો મા મેં કન્યાનો ભાઈ, મેતે આવ્યા છો કરવા સગાઈ. કિમહી કહેતાં કિમહી કહવાઈ માહરે પાને મેં ચૂને ન દેવાઈ, પુણ્ય આંકર આગલિ જણાઈ, આખર અબળાથી સબલો ઈમથાઈ. 19 ખેત્રે વાવડે વિમલોં માતા, પ્રાહુણું ઢીલ ન કરે તિહાં કણ જાત; મામાનું માલીઆ પૂર્વે સુખસાતા, વિમલ હાથે સુખ માએ વિધાતા. 20 મામા સાદ કરે ભાણેજા ભાઈ, આબુ ઈણિ સમવડ ઈડું ચઢાઈ; સાથે સાલે ને સવણુ વિચારે, વિમલ બધેસે પાતિસાહિ વારે. 21 પગે લાગીને નાલેર દીધું, રૂપિઓ દેહતં તિલક કીધું; સગા જમાડી ભાગ લીધે, પાટણું સુધી પણ પહચાડે સીધે. 22 . (જૂની પ્રતમાંથી ) (અ )