________________
૫૭૪
wwww
જૈન કોન્ફરન્સ હેરલ્ડ. कलियुगकी कुलदेवी-प्रकाशक रा. मूलचंद किसनदास कापडीआ संपादक રિવર જૈન કુરત મૂલ્ય વર્તન ૩૨) આ હિંદી ભાષામાં છે. ઉત્તર હિંદુ
સ્તાનમાં સારા પ્રસંગોએ પ્રભુની ભક્તિ કરવાને બદલે વેશ્યાઓના નાચપર આસકિત જેવામાં બહુ આવે છે, તેથી તેમને કલિયુગની કુલદેવી કહી આ નાના પુસ્તકમાં તે પર વિસ્તારથી વિવેચન અને તિરસ્કાર બતાવેલ છે. તેમાં સત્ય રીતે જણાવેલ છે કે –
જૈસી ભક્તિ હરામસે, ઐસી હરિસે હોય,
ચલા જાય વૈકુંઠમેં, પલ્લા ન પકડે કોય. આમ છતાં વેશ્યા કે જે ખરેખર રાક્ષસી છે કારણકે
दर्शनात् हरते चित्तं, स्पर्शात् हरते बलम् ।
भोगनात् हरते वीर्य वेश्या साक्षात् राक्षसी ॥ છતાં આજના શ્રીમંતો તેમના પર આતુર થઈ અશુભ કર્મના બંધના ભાગી થાય છે, એ ખરેખર અસેસ કરાવે છે. તે છેલ્લા શબ્દો લઈ કહીએ તે જે જે હાનિઓ વેશ્યાથી છે તે પરસ્ત્રીથી છે. ભેદ એટલેજ છે કે પરસ્ત્રી વિવાહિત સ્ત્રી છે, કે જે એકવાર એક પુરૂષને સ્વીકાર કરી તેના તાબામાં આવી ચૂકી છે, જ્યારે વેશ્યા અવિવાહિત સ્વતંત્ર સ્ત્રી છે, કે જે કોઇના તાબામાં આવી નથી તેમજ આવવાની નથી. આજ બંનેમાં અંતર છે. પાપ તે બંનેથી સરખું છે. આ માટે પતં રોરાશિનું ચિંતવન કરી શીધ્ર પોતાના પ્રધાનભૂષણ શીલને ધારણ કરે અને સદાચારમાં વૃદ્ધિ કરો.'
सार्वधर्म (लेखक पंडित गोपालदासजी बरैया प्रसिद्धकर्ता श्री तत्त्वप्रकाशिनी सभा इटावा पृष्ठ ५५ मूल्य लिखा नहि.)
આ નામને હિંદી નિબંધ બહુજ બુદ્ધિપૂર્વક વાંચી સમજવાને છે. વિષય એ છે કે જૈનધર્મ એ સાર્વધર્મ-Universal religion હેવાની યોગ્યતાવાળો છે, અને તે કઈ રીતે તે ન્યાયશાસ્ત્રથી ફુટ રીતે સમજાવ્યું છે અને તેથી આ સમજવા માટે અધિકારી ન્યાયશાસ્ત્રને અભ્યાસી છે. આજકાલ કોઈને એમને એમ કહેવું કે અમારે ધર્મ સવં જગતને માન્ય થઈ શકે તે છે તે કોઈ પણ અંધશ્રદ્ધાથી માની લે તેમ નથી; તેને ન્યાયની રીતિએ દાખલા દલીલથી બતાવી આપવાથી સમજાવી શકાય તેમ છે. લેખક એક દિગંબરી વિદ્વાન પંડિત છે, અને તેમણે જે વિદ્વતાથી આ નિબંધ લખ્યો છે તેને માટે ખરેખર તે માનને પાત્ર છે. આ નિબંધ સર્વ જૈનભાઈઓએ અવશ્ય અવલકવા ગ્ય છે.
હારી યાત્રા. (લેખક પ્રકાશક રા. ભોગીલાલ સાંકળચંદ વહોરા. કરોનેશન પ્રેસ મુંબઈ મૂલ્ય ભેટ) આમાં લેખક પોતે જાત્રા પર નીકળી પડે છે જે તીર્થની ભેટ લીધી છે તે તે તીર્થનું વર્ણન આપેલ છે કે જેથી બીજા યાત્રાળુઓને તેથી કંઈક વધારે સુગમતા મળે. કુલે કર તીર્થ અને શહેરનાં વર્ણન છે. ભાષા સાદી ને કેટલીક વખત ગ્રામ્ય છે અને વર્ણન શૈલી ઘણીજ સામાન્ય છે. ઘણે સ્થળે નિરર્થક પિંજણ કર્યું છે અને આત્મવૃત્તાંતથી નકામાં પાનાં ભર્યા છે. આપણામાં યાત્રાનાં વર્ણને રસીલી મધુર ભાષામાં, તીવ્ર અભ્યાસવાળા, જાણવા ગ્ય હકીકતવાળાં અને તે પર ઉપજતાં સુંદર અને બેધક વિચા
