Book Title: Jain Dharmna Tattvo
Author(s): Shah Balchandbhai Nagindas
Publisher: Master Umedchand Raichand

View full book text
Previous | Next

Page 269
________________ શ્રી જૈન ધર્મના તત્વાને ટુંકસાર. નપુષક વેદે આરંભી હાય તા પ્રથમ સ્ત્રી વેદ અને નપુષક વેદના સમકાળે ક્ષય કરે તે ક્ષય સમયે પુરૂષ વેદના અધાદ્રિ વિચ્છેદ્ર થાય પછી પુરૂષ વેદ તથા હાસ્યપટક સમકાળે ખપાવે. ધર્મબિંદુ ભાષાંતરમાં નપુષક વેદ છેલ્લા ખપાવે લખ્યું છે. એ રીતે પુરૂષ વેદ ખપાવ્યા પછી સ ંજવલન ક્રોધ, માન ને માયા ખપાવે ત્યારમાદ સુમસ પરાય ગુઠાણું સંજવલન લાભના છેલ્લા સમયે ક્ષય થાય એટલે મદુર સ્થુલ લાભના ક્ષય તો અનિવૃત્ત ગુઠાણું થયે છે બાકી સુક્ષ્મ લાભના ક્ષય દશમા ગુઠાણું થાય એટલે ઉપશ ત મેહ અગીઆરમા ગુંડાણે કષાયના સર્વથા નાશ થવાથી ત્યાં નહીં થાભતાં ખારમા ક્ષીણુ માહ ગુઠાણે જેમ સમુદ્ર તરીને પાર ઉતરેલા તથા રણમાં વિજય મેળવી પાછા ફ્રેલા યોદ્ધાની માફક માહની કર્મના ક્ષય કરવા નિશ્ચય કરેલા અધ્યવસાયથી જય મેળવ્યા પછી જરા થાક લાગેલા હાય તેની પેઠે મારમા ગુણસ્થાનકમાં અંતર મહુરત વિશ્રામ લેઈ તે ગુણસ્થાનકમાં છેલ્લા સમયથી આગળના સમયમાં દર્શનાવરણી નિદ્રા તથા પ્રચલા એ બે પકૃતિના ક્ષય કરે અને છેવટના સમયમાં જ્ઞાનાવરણી પાંચ, દર્શનાવરણી ચાર, (ચક્ષુ અચક્ષુ, અધિ ને કેવળ દર્શન) અંતરાય પાંચ એ ચોદ પ્રકૃતિ ખપાવે એટલે કેવળ જ્ઞાન કેવળ દનની પ્રાપ્તી થઇ તે સયાગી કેવળી ગુણસ્થાન કહેવાય તે કેવળ જ્ઞાની જધન્ય તે અંતર ૨૩૪

Loading...

Page Navigation
1 ... 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292