________________
આચાર્યદેવવું સર્ગ–ગમન.
૧૦૩
કર્મગ્રંથાદિ સુધીનું જ્ઞાન મેળવી એજન્સી વકીલ શ્રી લક્ષ્મીચંદ વાલજીને ત્યાં સારા દરમાયાથી નોકરીમાં જોડાયા, પરંતુ બાળપણથી જ તેઓશ્રીમાં વૈરાગ્ય ભાવનાને જોત પ્રગટી રહેલ હોવાથી આ સંસારી પ્રવૃત્તિમાં તેમને મુદ્દલ રસ લાગતે જ ન્હોતો. તેથી ઓગણીસ વર્ષની ઉમ્મર દરમિયાનમાં ત્રણ વખત તેઓ ચારિત્ર લેવાની ભાવનાથી આપ્તજનથી છુપી રીતે ગુરૂદેવની શોધમાં નીકળી પડેલ અને તેવા દરેક પ્રસંગે વડીલો પાછા પકડી લાવેલ. છતાં તેઓએ દરેક સમયે વડીલેને દીક્ષા અપાવવા માટે ઘણી ઘણી વિનવણી કરેલ તે પણ આજ્ઞા ન મળતાં સં. ૧૯૪૯ની સાલમાં તો ઘરે પાછા ન આવવાનો નિશ્ચય કરી વાંકાનેરથી નીકળી ત્યાં આચાર્ય શ્રીમદ્ વિજયસિદ્ધિસૂરિજી મહારાજ બીરાજતા હતા ત્યાં પધાર્યા અને ભાગવતી દીક્ષા લેવાની વિજ્ઞપ્તિ કરી, આચાર્યદેવે સ્પષ્ટ સુણાવી દીધું કે“માતાપિતા આદિ વડીલજનેની સંમતિ વિના દીક્ષા આપવાનો અમારો ધર્મ નથી માટે રજા મેળવીને આવો” આ જવાબથી તેઓ વિમાસણમાં પડ્યા, પરંતુ ઘેર પાછા ન ફરવાનો મકકમ નિર્ધાર કરેલો એટલે ત્યાંથી દાહોદ જઈ જિનમંદિરમાં પ્રભુપૂજન કરી મહેરવાડાના રસ્તા તરફ પધારતાં વચમાં આમ્રવૃક્ષ નીચે સંસારી કપડા ઉતારી સાથે લઈ જનાર મિત્રને સેંપી સ્વયં સ્વહસ્તે શરમૂંડન કરી સાધુવેશને સંવત ૧૯૪૯ ના અસાડ સુદ ૧૧ સોમવારના ધારણ કરી તે ચાતુર્માસ એકલાએ મહેરવાડામાં પૂર્ણ કર્યું.
ચાતુર્માસ સંપૂર્ણ થયે વિહાર કરી ઉમતા પધારી ત્યાં બિરાજતા મુનિશ્રી કાતિવિજયજી મહારાજ પાસે સં. ૧૯૫૦ ના કારતક વદિ ૧૧ રવિના વિધિપૂર્વક કીયાથી ચારિત્ર ગ્રહણ કરી પંન્યાસશ્રીભાવવિજયજી ગણિના શિષ્ય મુનિશ્રી નીતિવિજય તરીકે જાહેર થયા. ઉમતાથી વિહાર કરી વડનગર પં. પ્રતાપવિજયજી અને આ. વિજ્યસિદ્ધિસૂરીજી હતા ત્યાં પધાર્યા અને ત્યાંથી વડીલેની સાથે સીપેર પધારી માંડલીયા જેગ વહન કર્યા, એગ પૂર્ણ થયે ત્યાંના સંઘે પંદરેક હજારના ખર્ચ મહાન મહોત્સવ કરી પૂજ્ય પંન્યાસશ્રી પ્રતાપવજયજી ગણિવર્યના વરદ હસ્તે બહત દીક્ષા સંવત ૧૯૫૦ ના મહા સુદ ૪ શુકના અપાવી હતી. તેઓશ્રીએ સંયમ ગ્રહણ કર્યા બાદ ૧૨ વર્ષ ગુરૂવર્ય સાથે જુદાજુદા સ્થળે ચાતુર્માસ કરી ખૂબ પઠન પાઠન કર્યું. તેમજ તે દરમિયાન સં. ૧૯૫૭ના માગસર સુદ ૨ ને વીજાપુરના ડાહ્યાભાઈને દીક્ષા આપી તેમનું મુનિ દાનવિજયજી નામ આપી પ્રથમ શિષ્ય બનાવેલ. વળી આ કાળ દરમિ
