________________
૧૧૪
જૈન ધર્મ વિકાસ
=
=
નથી, અને તેના બદલે લાંબા લાંબાં કાયદાબાજી લખાણ લખી જાણે કે એક ન્યાયની કેટ ન હોય તેમ અમારી પાસે પુરાવાઓ તેમની સનમુખ રજુ કરવાની આજ્ઞાઓ ફરીફરીને કર્યો જાય છે, પક્ષકારો બન્યા પછી કઈ પણ દિવસ બને પક્ષકારોએ ભેગા બેસી વાંધા પટાવ્યા હોય એ બને જ કેમ? અને તેમાં પણ એક બીજાના દઢ અભિપ્રાય બંધાઈ ગયા પછી, તમે અમારી પાસે પુરાવાઓ માગો છો તેમાં પણ ભીંત ભુલે છો, સબબ કે-અત્યાર સુધી તપાગચ્છને સંપ્રદાય જે પ્રમાણે સર્વમાન્ય તિથિ વધઘટના અંગે આચરણ કરતે આવેલ તે મુજબ આપનાં પક્ષ સિવાય બીજો પક્ષ હજુ પણ આચરણ કરી રહેલ છે, એટલે નવું કરનાર આપને પક્ષ છે અને ખરી રીતે આપે જ પ્રતિપક્ષના આચાર્યોની સભા ભરી જે હજુ સુધી દુખાતા મને આપ ચિક્યતા જાળવી રાખવા પ્રરૂપણ કરતા હતા, તેથી વિરૂદ્ધ આપની દ્રષ્ટીએ સાચી પ્રરૂપણું જે આપે નવી કરી તે સિદ્ધ કરી આપી આપના મતનું પ્રતિપાદન કરાવવું જોઈએ, ને તેમ આપ ન કરી શકે તે માટે સમૂહ જે પ્રરૂપણ પ્રાચીન કરતો હોય તે મુજબ જ આપે વર્તન કર સમાજને આ કલેશાગ્નિમાંથી મુક્ત બનાવે જોઈએ. છતાં નવું કરી તે ખોટું સિદ્ધ કરી આપવાની જવાબદારીઓ બીજા ઉપર નાંખવી એ પણ એક કાળયુગને અપ્રતિમ પ્રભાવ નહિ તે શું? સાચી વાત તે એ છે કે જુની પ્રણાલીકા મુજબ પ્રરૂપણ કરનારા નવું કાંઈ કરતા નથી, એથી પક્ષકાર કહેવાય જ નહિ. છતાં તેઓશ્રીમાનને પિતાને જ પુરાવા મેળવવાનો દઢાગ્રહ હોય તો નિરૂપાયે અમારે જણાવવું પડે છે કે અમો પક્ષકાર(વાદી)ને કોઈ પણ સંજોગોમાં અમારી પાસેના લેખીત અને મૌખીક પુરાવાઓ સેંપી શકીયે જ નહિ. બલકે મૌખીક વાર્તાલાપ કરે તે પણ જોખમી ગણાય એટલે વાતાલાપ પણ કરીએ નહિ. વળી તેઓ શ્રીમાન બીજો મુદો એ ઉભો કરે છે કે શ્રી શમણુસંઘની મધ્યસ્થ કમીટી પાસે પણ અમો લેખીત ખુલાસા આપવા તૈયાર નથી, પણ એ વાત કોઈ પણ જગ્યાએ અમારા પત્રવ્યવહારમાં નથી, પણ કાલ્પનીક ઉપજાવી કાઢેલી છે. અમે તો તે કમીટી પાસે અમારી પાસેના લેખીત અને મૌખીક બધા પુરાવાઓ રજુ કરી પાનું સિદ્ધ કરી આપવા તૈયાર જ છીએ.
અંતમાં જણાવીએ છીએ કે તમેને એક પક્ષકાર (વાદી) તરીકે અમો વ્યકિતગત તમારા તા. ૨૭-૧૧-૪૦ ના પત્રમાં માગેલા પુરાવાઓ પુરા ન પાડીએ તેથી તે “એજ કલપના વધુ દઢ બને છે કે મજકુર પાનામાં શ્રી તપાગચ્છની માન્યતાથી વિરૂદ્ધની ગાથાઓ પ્રમાણ રૂપે રજુ કરાએલી હોવાથી તથા તે પાનામાંની ભાષા સલમી સદીની ભાષા સાથે મેળ વિનાની હોવાથી મજકુર પાનું શ્રી તપાગચ્છની માન્યતા મુજબનું અને સાચું નથી એમ તમને પણ
