Jain Dharm Prakash 1975 Pustak 091 Ank 01 02

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 6

૬ ]
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ
[ કારતક-માગર
પાછે આવ્યે અને કુકડાને હું હુણવાનો હેતુ શુને જણાવ્યા ગુરુએ 'જરૂર આ શિષ્ય સ્વગે જશે' એવા નિશ્ચય કરી ગૌરવવડે મને શાબાશ શાળાશ, એમ કહી આલિંગન કર્યું . પછી થોડીવારે વસુ અને પર્વત આવ્યા. તેમણે કહ્યું કે-જયાં કાય ન જુએ તેવે ઠેકાણે કુકડાને મારી નાંખ્યા,’ ગુરુએ ધિક્કારપૂર્વક કહ્યું કે-ર પાપીશ ? તમે પેાતે શ્વેતા હતા અને ઉપર ખેચર વિગેરે જોતા હતાં, તમે તે કુકડાને કેમ મારી નાખ્યા ? પછી ખેદથી તેમને નવા અભ્યાસ કરાવવાનો વિચાર બધ કરી ઉપાધ્યાયે ચિંતવ્યુ કે-‘આ વસુ અને પર્યંતને અધ્યયન કરાવવાનો મારો પ્રયાસ બંધ થયા જેમ જળનું પડવું સ્થાનના ભેદથી માતીપણે પણ થાય છે અને લવણપણે પશુ થાય છે તેમ ગુરુનો ઉપદેશ પાત્ર પ્રમાણે જ પરિણમે છે. પર્વત મારા પ્રિય પુત્ર છે અને વધુ પુત્રથી પણ અધિક છે. તેઓ જયારે નરકમાં જવાના છે તે પછી મારે ગૃહવાસમાં રહેવાનું શું પ્રયોજન છે ?'’. આવા નિવેડ (વૈરાગ્ય) પામી ઉપાધ્યાયે તરત જ દીક્ષા લીધી અને વ્યાખ્યાન (પાડન) કરાવવામાં નિપુણ એવા પત્ર તે પાતાના પિતાનું ગુરુપદ લીધુ. ગુરુના પ્રસાદથી સર્વ શામાં પ્રર્પણ થઈ હું ત્યાંથી મારા સ્થાનકે આસ્થે ગયા અને કાળશે.માં ચતુ સમાન અભિચંદ્રરાજાએ સમય આવતાં વ્રત ગ્રહણ કર્યુ એટલે લક્ષ્મીવર્ડ જેવા વાયુ રાન્ત થયા. તે પૃથ્વીમાં સત્યવાદી તરીકે પ્રખ્યાત થયા, તેથી તે પ્રખ્યાતિ પાળવાને માટે તે હુ'મેશા સત્ય જ ખેલતા હતા. એક વખતે વિધ્યગિરિના નિતંબમાં કોઈ શિકારી મૃગયા રમવા આવ્યા. તેણે એક ખાણ ફેંકતાં તે વચ્ચમાં સ્ખલિત થઇ ગયું. અ ણુની સ્ખલના થવાના હેતુ જાણવાને તે ત્યાં ગયા, તે તેને આકાશ જેવી નિર્મળ સ્ફટિકની શિલાનો સ્પર્શ થયા, તેથી તેણે વિચાર કર્યો કે‘ચંદ્રમાં ભૂમિની છાયાની જેમ ફાઈ બીજે સ્થાને ચરતે મૃગ આ શિલામાં પ્રતિબિબિક થયેલા મારા જોવામાં આવ્યે હુશે કારણ કે આ શિલા હાથમાં સ્પર્ધા વિના કાંઈ જણાય તેવી નથી માટે એ વસુરાજાને ગ્ય છે.' આમ વિચારી તે શિકારીએ એકાંતમાં જઇને વસુરાજાને તેની જાણ કરી તેથી રાજાએ હર્ષથી તે શિક્ષા ગ્રહણ કરી અને તેને ઘણુ ધન આપ્યું. પછી વસુરાન્તએ ચુપ્ત રીતે તે શિલાની એક આસનવેદી કરાવી અને તે વાત ગુપ્ત રાખવાને માટે તેના કારીગરોને મરાવી નાંખ્યા; કારણ કે રાજાએ કોઇના મિત્ર હાતા નથી, પછી તે શિલાની વઢી ઉપર ચેદી દેશના રાન્ન વસુએ પોતાનું સિંહાસન રાખ્યુ. તેથી વસુરાજાના સત્યના પ્રભાવથી આ સિંહાસન જમીનથી અદ્ધર આકાશમાં રહ્યું છે એમ અબુધ લેકે જાણવા લાગ્યા, અને ‘સત્યથી સ'તુષ્ટ થયેલ દેવતાઓ વસુરાજાની સાનિધ્ય કરે છે આવી ઉગ્ર પ્રસિદ્ધિ સર્વ દિશાએમાં ફેલાણી, તે પ્રસિદ્ધિથી ભય પામીને અનેક રાજાએ તેને વશ થઈ ગયા, કારણ કે સાચી કે ખોટી ગમે તેવી પણ પ્રસિદ્ધિ માણસને જય આપે છે એક વખતે ફરતા ફરતા હું ત્યાં ગયા. તે વખતે બુદ્ધિમાન શિષ્યને ઋગ્વેદની વ્યાખ્યા આપતા પત મારા જોવામાં આવ્યે.
(ક્રમશઃ)