________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir Reg. No, 3. 156 જીવશુપુર કાફેલે આવી આપી તરીકે ખડો થઈ ગયો. લક્ષ્મીનંદને પિતાની ફરિયાદમાં જણાવવા લાગ્યા કે-આ લોકોએ મારા લાખો રૂપીઆના દાગીના ચોર્યા છે. રાજાએ શેઠજીને તપાસ કરવી કે શેઠ બધાના મુખ સામે જોઈ વિચારે છે કે “આ લેકે પરિચિત લાગે છે.' તેમના ગામનું નામ જીવશુપુર જાણી શેઠજીને હર્ષ, શાક તથા વિસ્મયના ભાવે એક સાથે ઉછળ્યા. શા& ભીખાપુરની પિતાની કેદી અવસ્થાના કારણે, હર્ષ મહાત્માના દર્શનને તેમ વિસ્મય પિતાની પાટાએલી સ્થિતિનો. પિતાના તારક અને પાલક ગુને દેખી પાસે જઈ અખમાં અણુ લાવી કહ્યું, “બાપજી ! આપ અદ્દ કયાંથી?” સાધુએ શેઠને ન ઓળખ્યા. કયાં પૂર્વને દેદારો અને આજે કયાં મહાનંદમાં મહાલતા શેઠ એટલે શેઠે સાધુને એકાંતમાં પોતાની બધી વાત જણાવી કહ્યું. “ખરેખર પરમાત્મા તો તમે જ મને બચાવ્યો એટલે આ દશાને આ જીવ પામે છે. આ બધી કૃપા આપની જ. આપને માથે આ આરોપ શાથી આવ્યું તે સમજાતું નથી. ખેર ! કોઈ ચિંતા કરતા નહિ.” શેઠ એ રાજાને કહ્યું: “આ તો મારા મેમાને છે. જે આરોપ છે તે હું આપી દઈશ. આ લેકે મારે ત્યાં મેમાન થશે." સાધુજી સિવાય બધે કાલે નવાઈ પામ્યો કે આ દાવાનળમાંથી અમૃત કુંડ કયાંથી નીકળ્યો ? બધાએ મેમાનેને સ્નાનાદિ કરાવી સુંદર હાલમાં ચાંદીના બાજઠ ઉપર બેસાડી, ભજનની સામગ્રીઓ પીરસી. આ દશ્ય સાદુની સાધ્વી બનેલી બેનને ચોરને મૂકેલા ચાંદીના થાળ, વાટકી, દીવીનું ઉધક બન્યું. બેન જમી જાય છે અને એકને બદલે 100 થાળ વિગેરે જેતી નાય છે. વાઇએ બેનને સાનમાં સમાવી કે આ મારા ભગવાનને પ્રતાપ છે. જે ચોરને હુ “ભગવાન, ભગવાન્ ' કહી સંબોધતે હતો તે સાચા જ ભમરાન થઈ બેઠા છે. આ માર્મિક વાત ભાઈ બેન સિવાય બીજા કેદી સમજ્યા નહિ. - લક્ષ્મીનંદનના માબાપ તીર્થયાત્રા કરી ચોથે દિવસે પાછા આવ્યા. ઉદાસ દેખી કારણ (યો1) જાણી, માએ ભ્રમ ભાંગ્યો કે દાગીના તે સગાને ત્યાં મેં રાણુ માટે મુકયો છે એ વાત જાણી નિલ ત્રિાળુઓને સતાવવા બદલ પશ્ચાત્તાપ થતાં તેમની શોધ કરતાં શેઠજના બંગલે આવી પહોંચ્યા. બધાને પગે પડી માફી માગી. આ રીતે "વરસીને સ્થાનમાં વિવાહ’ દેખી આખો સંઘ વિસ્મિત થયો. આ બધાનું કારણ શેદજી અને શેઠજીનું મૂળ સાધુ. આ વાતને મર્મ જાણવાની બધાની ઈચ્છા થઈ. બહેન તો પિતાના ભાદની મહત્તા નિહાળી છક થઈ ગઈ. જે ભાદને હું ગાંડા-ઘેલ ગણતી હતી તે કઈ અલૌકિક અને મહાવાની પુરુષ છે. એક થાળના 100 થાળ, એક વાટકની 100 વાટકી અને એક દીવીની 100 દીવી તેમ લાકડાના બાજોઠની જગ્યાએ સાવ ચાંદીના બાજોઠ પ્રગટાવનાર મા ભાઈ જગતમાં વિરલ મહાપુરાણ છે. દુર્જનને સુધારવા–ઉન્નત બનાવવા મહાપુ કયા માર્ગ અખત્યાર કરે છે, તે અજ્ઞાનીઓ નહિ સમજી શકે. હવે સાધુજીએ અનેકના હૃદય બંધનો તોડવા આ અંતરના ઉદાર પણ સંયોગને આધીન ચોર બનેલા શેઠજીનું વર્ણન, તેની આબરૂને જરાએ આંચ ન આવતાં કીર્તિ સેંકડે ગણી વધે તેમ પૂર્વાવસ્થાનું વર્ણન કરી, વર્તમાનમાં આપણા ઉપર કે ઉપકાર કર્યો તે બધું સવિસ્તર જણાવી કહ્યું કે કોઈ પણ અધય અવસ્થામાં પડેલા જીવને સુધારવાનું સાધન તિરસ્કાર નથી પણ અંતરનો સાચો પ્રેમ સાધન છે. આ - બાદ અનેક અવસ્થા અનુભવનાર આપણા ચોર શેઠજીએ, તેમની સ્ત્રી અને બાળકુમારી દીકરીએ પ્રભુચરણમાં સમર્પિત થવાનું નિર્મીત કર્યું. શેઠજી સાધુના શિષ્ય બન્યા, પત્ની અને પુત્રી સાધુની બહેનના શિષ્ય બન્યા. લાખની કિંમતવાળા બંગલામાં સાધુ-સંતોને રાજ નિવાસ થતો. ત્યાં આ પાંચે સંતોની સેવાનો આનંદ સાથે લૂંટતા હતા. આમ એક ગુણી, આમાએ અનેકની જિંદગી સુધારવા નિમિત્ત આવ્યું અને કૃતની ચોરે પોતાના ઉપકારને પ્રત્યુષકાર પૂર્ણપણે વળી બતાવ્યો, " મળેલ સામગ્રીને સદુપગ પરોપકારમાં જ છે, જયારે ભેગમાં તો તેનો નાશ જ હોવાથી દુરુપણ જ છે. સજજન પાસે આવેલાને પોતાના સુપરિમલથી આ રીતે અગરબત્તીની માફક સુવાસિત બનાવે છે, અપકાર ઉપર ઉપકાર કરતાં અનેકની અંતર્નયનો ઉડી જાય છે, મિઆ ગામમાં રહેલામાં આવી કહે અને કૃતજ્ઞતા હોઈ શકે તે સભ્ય મેક્ષમાર્ગ માં રહેલાઓમાં તો તે કેવા ચંઢીઆ તાં ઘટે તે આ દાંત બતાવે છે. મુક ; સાધના મુકાલય :: દાણા ઠ--ભાવનગર. __ _ * * For Private And Personal Use Only
