________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૩૦
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ
[ કાર્તિક કંઈ સમાચાર પણ મળ્યા નથી. એ તરફથી એની સાથે જ પ્રતિષ્ઠાનપુરમાં પ્રવેશવાનું આ પ્રદેશમાં અવારનવાર પીઆ આવ્યા જ અને વાર્તાપ્રવાહમાં આગળ વધવાનું. કરે છે છતાં કંઈ ખબર ન મળે એટલે આપને
| સવિતાનારાયણના પ્રાતઃકાળના કુર્તિદાયી
કવિતાતારણા ચિંતા સંભવે જ, આપ સાહેબના ચહેરા પરથી- કિરણો સમયના વહેવા સાથે નાના થવા બીજે ત્રીજે એ માટે નીકળતી વાત પરથી- માંડવાં હતાં. દિવસ ચઢવા માંડયો હોવાથી મેં જિજ્ઞાસાનું માપ કાઢી લીધુ છે. તીર્થ ભદ્રા- માર્ગ પર અવરજવર વધી રહી હતી. સરિતાવતીમાં પૂર્વ પ્રદેશમાંથી આવેલ સંધમાં ઘુમી તટ તરફ જબરો ધસારો થઈ રહ્યો હતો. વળે. એ તરફના એકે યાત્રિકના મુખથી પાંડુભદ્ર મુનિની નજર જનાર કરતાં આવનાર સાંભળેલી વાત મેં આપ સાહેબને કહેલી કે- તરફ વધુ ખેંચાતી. જ્યાં એકાદ જનોઈધારી પાટલીપુત્ર પ્રતિ પથરાતા પહાડી જંગલના ભૂદેવને આવતાં જોયાં કે તે બોલી ઉઠવ્યાવિષમ માગે એક મુનિમંડળીને સિંહનો ‘જોઈતું હતું અને વધે કહ્યું ” જુને પેલા ઉપસર્ગ થયેલ, છતાં ચમત્કારિક રીતે એ સૌ મહાશય ઝટપટ આ તરફ પગલાં પાડી રહ્યા બચી ગયા. જો કે મેં આપેલ આ સમાચાર છે. તેમણે શહેરમાં જવાની ઉતાવળ લાગે છે. પછી તો આપણે ઘણી ધરતી ખુંદી વળ્યા. તેમના ચહેરા પરથી તે આ નગરના ભોમિયા પણ ગયા પરમદિને માર્ગ સાથે થયેલ વટે- જણાય છે તે તેમને જ આપણે વસતી સંબંધી માર્ગના મુખેથી પણ એ વાત જ સાંભળીને ! તેમજ દ્વિજ લંદશંકર સંબંધી માહિતી પૂછી એ ઉપરથી ચેસ ખાત્રી થઈ કે પરિવહન લઈએ.” આ વાત સૌને ગમી અને પેલા ભૂદેવ સામનો કરનારી મંડળી એ આપના શિષ્યોની સમિષ આવતાં જ મુનિશ્રીએ પ્રશ્ન કર્યો– જ હોઈ શકે. લંબાણથી મારો કહેવાનો “મહાશય! આપ આ નગરના વતની છો?” મુદ્દો તે એટલો જ છે કે માનવી આંખ
“ હા, મહારાજ ! વતની તે ખરે પણ કાનનો ઉપયોગ જાગ્રત રાખે તે જોવા જાણ- ,
ઘણા વર્ષોથી ઉત્તર તરફ હતા. દરમિઆને વાનું તે ડગલે ને પગલે ભર્યું જ હોય છે.”
કેટલીયે અવનવી બની ગઈ હશે છતાં આપ વાચક ઉપરના પ્રસંગથી સહજ કલ્પી પ્રોજન જણાવશે તે મારી યાદદારત મુજબ શકશે કે આ વાત શ્રી યશોભદ્રસૂરિ સંબંધ ખબર આપીશ. માણસ વર્ષોના વર્ષો દેશાંતરની છે. ઘેડ સમય સંભૂતિવિજયનો વૃત્તાન્તને માં ગાળે છતાં એ છો જ વતનને ભૂલી શકે ? બાજુએ રાખી, તેઓશ્રીને પાટલીપુત્રમાં ઠરી જનની ને જન્મભૂમિ તો સદાય હૃદયમાં રમતી ઠામ થવા દઈ, વિવૃત્નતિ કરતાં પણ વધારે હોય. એની દૂફ જુદી જ છે. એનાં આકતીક એવી માનસી દોટ મૂકી સીધા દક્ષિણમાં ર્ષણ અનેરો છે.” દોડી આવીએ. રિએ જે જમીન કાપવામાં “મહાશય ! અમો નિર્ણચને તે અન્ય શા મહિનાઓ લીધા તે માટે આપણે તો કેવલ પ્રયોજન સંભવે ? પૂર્વે મગધમાં હતા ત્યારે મામુલી ક્ષણોનું જ કામ ! મનરૂપી સુકાન એ આ તરફના એક વિક ભદ્રશંકરને ભેટ થઈ દિશામાં વાળ્યું કે બેડો પાર. વાત કરતા પંથ ગયેલ. એ વેળા આ પ્રદેશ સંબંધી ડી કાપી રહેલ એ મુનિમંડળીમાં ભળી જઈ, વાત સાંભળી હતી. વિહાર કરતાં આ તરફ
For Private And Personal Use Only
