________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir જૈન ધ ગણાશ. (તેનું કારણ કે નિવારણ, કે : જગતનાં પ્રાણી માત્રને મૃત્યુના ભય હા છે પરંતુ એકેદ્રિય જી :: ત હોવાથી, વિકતિ વિકળ હોવાથી, અને નિચ પદ્રિય વાચા it is હોવાથી બતાવી શકવા ની; મન બતાવી શકે છે. તેમજ તે મૃત્યુથી 1 . તે છે એમ અન્ય મનુષ્ય જોઈ પણ શકે છે. આવી રીતે મૃત્યુથી ભય પામબા નું કારણ શું છે? કેમકે ખરી રીતે તો જેમ અહીં મનુષ્યપણુમાં જન્મ ધારણ કેવી છે તેમ આ ભવનું મૃત્યુ પણ અન્ય ભવના જન્મનું જ કારણ છે. છતાં તેમાં રાટલો બધે ડર છે ? વિચાર કરતાં એમ જણાય છે કે પિકીને સીપાઈ તેડવા આવતાં કોઈપણ પ્રકારને અપરાધ કરનાર માણસ પિલીસના ઉપરી પાસે કરતાં બીહે છે; નિરપરાધી માણસ ઘડતો નથી. તેમ આ હકીકતમાં પણ જે મનુ દરો આ ભવમાં અન્યાય, દુરાચરણ, પરપીડાનાદિ અપરાધો કર્યા હોય છે તે જ 2 થી બીહે છે; જેઓ સદાચરણ, ન્યાયી, પરોપકારપરાયણ હોય છે તેઓ બહોતા નથી. આ સંબંધમાં ઘણા પ્રકારના વિચારો કરવાના છે પરંતુ તે મુલતવી રાખી હાલ તે એક તે સંબંધમાં નાની સરખી વાર્તા કહીને આ લેખે પૂર્ણ કરશું. એક રાજાને મદાલસા નામે રાણી હતી. તે પરમ શ્રાવિકા હતી, તવાતની જાણ હતી. તેને અનુક્રમે સાત પુત્ર થયા હતા. તે દરેક પુત્ર બાલ્યાવસ્થામાં રે રોતા હતા ત્યારે તેને પારણામાં હલરાવતાં મદાલસા કહેતી હતી કે - मृत्याविभरि कि वाल ! स च भीतं न गुंचति / ગંગા નૈવ , કુ છે. હે પુત્ર! તું રૂએ છે તે શું મૃત્યુથી ભય પામીને એ છે? તને એમ લાગતું હશે કે જમ્યા એટલે હવે મરવું પડશે ! પરંતુ એ કાળ (મૃત્યુ) ભય મહાને છેડી દેતો નથી, તે તો તેને પણ લઈ જાય છે. અર્થાત્ તે પણ મૃત્યુ તો પામે છે. પણ જે તને તેને ખરેખર ભય લાગ્યો હોય અને તેના સપાટામાં ન Pવવાની ઈચ્છા હોય તો એક ઉપાય બતાવું. સાંભળ! તે મૃત્યુ જે જન્મ નહીં તેને હુણ કરી શકતું નથી, તેથી જન્મ લેવા ન પડે તેવા પ્રયત્ન કર.” આ પ્રમાણે cરંવાર કહેવાથી તે સાતે પુત્રને ઉહાપોહ કરતાં જાતિસમર જ્ઞાન થયું. તેઓ નું સ્વરૂપ રામકથા અને ઉમરલાયક થયે સદ્દગુરૂને ચાગ મેળવી દરેકે ચારિત્ર દહણ કર્યું અને સદ્ગતિના ભાજન થયા. ખી સાવા તે આનું નામ કે જેણે પુત્રના વાસ્તવિક હિતને વિચાર કરી તેને સન્માર્ગે ચડાવ્યા. જે માતા પુત્રને સંસારી બનાવી રવીપુત્રના જંજાળ વળગાડી તેને ભવભ્રમણ વધવાના કારણે મેળવી આપે છે અને તેમાં રાચેલમાલ જોઈને રાજી થાય છે તે ખરી માતા નથી, સ્નેહુ પણ બે 3:કારનો હોય છે, પ્રશed ને અપ્રશસ્ત. મદાલસાના પુત્ર પ્રત્યે હું નહોતો એમ નહીં પણ પ્રશસ્ત સ્નેહ હતો અને તે સ્નેહને લીધે જ તેણે પુત્રનું વાસ્તવિક હિત કરી છે, ધન્ય છે એવી માતાઓને ! For Private And Personal Use Only
