Jain Dharm Prakash 1904 Pustak 020 Ank 12

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 16

©
શ્રી જૈનધર્મ પ્રકાશ
વિ
હું પણ સંભાવનાવાળા હોય છે. મનુ અનીષ્ટ કરવુ એ તરંગજ તેનાં ચામાં આવ્યા નથી. સજ્જન દુનના શરીરમાં કાંઇ ભેદ હોતા નથી મળે તેમાં મારા વિચારો અે વાંર બૅદ ય છે. ટીના જેમ યુક્ત અને મને અનીષ્ટકારી કાયા કા હર દોડે છે. તેમ સજ્જના સ્વાભાવિક વિચારાજ પરનું ભલુ કરવા તરફ પ્રવાં છે અને પાનાનું અનીષ્ટ કરનાર પ્રત્યે પણ દે અથવા વૈર ન થતુ નથી, પરંતુ વામાનું હિત કરવા તરફ લક્ષ્ય દાડે છે. પારકાએ કરેલા દાયુની માં કરી ઍલ્ફર સ્વભાવનું લક્ષણ છે. અને તે સ્વભાવ સજ્જન પુરૂષામાં નિસ્તર નળકે છે. તેને માન પાતા પ્રત્યે કરેલા દેય સ્મૃતિમાં પણ આ તો વધો, પરંતુ પોતાને કાએ ગુણ કર્યો હોય તે વાત હૃદયમાં શિલાલેખ પરે જડાઇ પ્રત્યુષકાર કરવાની નિર ંતર ઇચ્છા પ્રયત્ન છે.
આપહી પ્રત્યે કોઇ અન્યાયથી અથવા દુષ્ટ રીતે વર્ષે ત્યારે આપણે તેના યે ફામા રાખવી એંજ ઉત્તમ રીત છે; છતાં ગાણુરા કેટલીકવાર અન્યાય ક્લે અન્યાયથી આપવા વિચાર કરે છે એ તેના મનનો નાઇ છે, કારણ કે આ જગમાં કાઈ કાઇનું અનીષ્ટ કરી શકતું જ નથી, સાસાના કર્મોને ફળ મળે છે, બીન તો માત્ર નિમિત્તશ્રૃત થાય છે. ત્યારે આવી રીતે મનન અનીષ્ટ કરવામાં નિમિત્તભૂત થવાને પાપાન કરવું એ કારૢ પસંદ કરે? પરંતુ માણસ અજ્ઞાન અને મેથી એ વાત સમજતા નથી, અને ‘સધળું હું કઉં” એવું ધારી ફૅાકટ કાંક્રાં મારી પાબંધી કરે છે. સજ્જન પુરાના હૃદયમાં આ વાતની સજ્જડ પ પડી ગઇ હોય છે અને તેથી તે બીનનું અનીંક કરવામાં પ્રતિ કાર નથી એટલુંજ નહીં પણ નિરંતર પ્રાણી માત્રનું બધું કેમ શાય એવા વિચાર તેઓના હૃદયમાં આવે છે.
લિંગ કુમારમાં પણ એવીજ સજ્જનતા હતી, તેથી તેના મનમાં દુરાના સહ પ્રત્યે જરા પણુ અભાવ આવ્યો નહીં અને તે પાનાની પરન્ટ રાખ્યું.
એક દિવસ કુમારના સસરાએ સજ્જનને પુછ્યું- તમારે અને કુમારને પાર આટ્લે થયો હોય કેમ છે? અને અને તમારા દેશ કયો? અતિ કઇ ? તમે છો માંથી આવ્યાદા? અને તમારા માતાપિતા કાપ્યુ છે?” નાના મનજ પાપથી કલુષિત હાય છે અને તેથી તેના મનમાં વિચારો આવતાજ નથી. તે પાપાત્માના મનમાં આ વખતે એવા વિચાર