Jain Dharm Prakash 1893 Pustak 009 Ank 05

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 8

જૈનધર્મ પ્રકાશ,
८०
નથી તેને સુખ કહીએ.” તેવુ સુખતા મેક્ષ સુખજ છે.
કદિ કાઇ પ્રશ્ન કરે કે જ્યારે સિદ્ધની અને મેાક્ષ સુખની મુખ્યતા છે ત્યારે તેની સ્તુતિ રૂપ સિદ્ધ સ્તવ પ્રારંભમાં શા માટે ન કથા? ઊત્તર સર્વ ક્રિયાનું ફળ પર્યવસાોજ હાય છે. પહેલાં હેતુ નથી. વસેને વિ તે પણ ક્ળેાપત્તિ પ્રાંતેજ થાય છે. કહ્યુ છે કે વૃક્ષના મૂળથી ખંધા પ્રભવ થાય છે. ખંધથી શાખા, શાખાથી પ્રશાખા, પ્રશાખાથી પત્ર, પત્રથી પુષ્પ, પછી ફ્ળ અને છેવટે રસની ઉત્પત્તી છે. આ પ્રમાણે હાવાથી નાન દર્શન ચારિત્રના ફળ રૂપ સિદ્ધનું સ્મરણ પ્રાંતે કરવુ યુક્ત છે.
૧
સિદ્ધાણ મુન્દ્રાણની પ્રથમ ગાથાવડે સિદ્ધ ભગવતની સ્તુતિ કર્યા પછી સાંપ્રતકાળે જેમનું શાસન પ્રવર્તે છે. એવા શ્રી વીરભગવત વિશેય રમરણીય હાવાથી તેમની સ્તુતિની એ ગાથા કહેવી. ત્યાર પછી મા તીર્થં હોવાથી શ્રી ૧ઊજ્જય તગિરિની તથા તેના અલંકારભૃત શ્રી નેમિનાથની સ્તુતિરૂપ એક ગાથા કહેવી અને પછી અષ્ટાપદ ન દીધ રાદિ અનેક તીર્થોના નમકારરૂપ સારો ૪.૧ વોય સંચા૦ એ ગાથા કહેવી.
આ પ્રમાણે નાનાચાર, દર્શનાગાર અને ગારિત્રાચારની શુદ્ધિ કરીને સકળ ધર્માનુષ્ઠાનનું હેતુ ભૂત શ્રુત હેવાથી તેની સમૃદ્ધિને અર્થે મુક તૈવયા રેમિ ારસામાં બન્નેમ પ્રત્યાદિ કહીને શ્રુત દેવતાના કાણેરસગ્ગ કરવા. તેમાં એક નવકાર ચિતવવો. દેતાદિકનું આરાધન ૧૫ નવડે સાધ્ય હાવાથી આઠ શ્વાસેાશ્વાસના પ્રમાણવાળે! આ કાઊસંગ સમજયો. કાગસણ પારીને શ્રુતતાની સ્ફુર્િ૫ રેયા મગનરૂ૦ સ્તુતિ કહેવી.
અહીં શિષ્ય શી કરે છે કે-શ્રુતરૂપ દેવતાના કાર્યોત્સર્ગ તે વ્રતની સમૃદ્ધિને અર્થે કરવા યુક્ત છે કેમકે શ્રુતની ભક્તિ કરવાથી જ્ઞાનાવરણી કમં। ક્ષય થાય છે અને તેમ થવાથી થત સમૃદ્ધિની પ્રાપ્તિ થાય છે. આ વાતો પ્રતિત છે. પરંતુ શ્રુતના અધિષ્ટાયક દેવતાએ તે બ્યતરાદિ ગ છે તેથી તેના આરાધન માટે કાર્યોત્સર્ગ કરવા યુક્ત નથી. વળી તેઓનુ ૧ ગિરનાર. ૨ આ ગાથાના અનેક અર્થ થાય છે. ખુદા ધણા તીર્થંનું વદન થઇ શકે છે.
તેથા જુદ’
ܪ
છે.