________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ભાવનગરમાં ઉઘાપદનો મહોત્સવ. ૧૨૭ તે જોઈ એવું અનુમાન બધાનું કે શહેરને કઈ માણસ આ રચના જોયા વિના રહે નહિ હોય. રાજ્યાધિકારી પુરૂષ પણ આ ભવ્ય રચના જોવાને આવ્યા હતા. પૂર્ણિમાને દિવસે ખૂદ ભાવનગરના મહારાજા સાહેબ, દિવાન સાહેબ અને બીજા રાજ્ય પુરૂ આ અલૌકિક રચના જોવા પધાર્યા હતા અને તેઓ જેઈને અત્યંત ખુશી થતા હતા એવું તેમના વચનથી અને મુખમુદ્રાથી સાથેના મનુ અનુમાન કરતા. ફરતા બેડ પાસે ફરી.
અને પૂરી કરીને ન–૧૫ મજગતમાં અપી દસ મિ. નિટ આ સાહેબ પ્રભુ સન્મુખ બે હતા, અને પ્રાંતે ઘણા જ આનંદ સાપ દિ: પ હતા અને તે આનંદના બદલામાં બીજે દિવસે જલયાત્રાના વરઘોડામાં કેટલીક વસ્તુઓ જે બીજા વરઘોડામાં ન મળતી તેને માટે હુકમ કર્યો હતો.
વદ ૧ ને દિવસે જળયાત્રાનો મોટો વરઘોડે હતો. આ વરઘોડાની શેભા અપૂર્વ હતી. તેનું વર્ણન લખતા એક હુંશિયાર લેખકની કલમ પણ થાક્યા શિવાક ન રહે. દેશી પરદેશી માણસોની ઠઠ પુષ્કળ હતી. આગળ દરબારી ડંકે અને નિશાન ચાલતા, તે પાછળ (૧૬) બારીગર સ્વારે, તે પાછળ (૨૫) સીકંદરી સ્વારા તેઓના ડંકા નિશાન સાથે અને પાછળ છે. દ્રધ્વજ-જિનશાસનની ધ્વજ ફરકતી હોય–તેમ ચલાવવામાં આવ્યો હછે. તેની પાછળ ઝરીને ડંકે તથા નિશાન, તાવદાન, કેતલને ઘેડા, આરબની બેર, ત્રણ પડઘમ, દશ બાર, ત્રાસાની જેડ વિગેરે અનુક્રમે શેભીતી રીતે ચલાવવામાં આવ્યું હતું. આ શેભાની સાથે મનુષ્યોની ઠઠથી બહુજ વરઘોડો ભવ્ય લાગતો હતો. મધ્યે હાથી ઉપર સુંદર રૂપાનો હોદામાં પ્રભુ પધરાવ્યા હતા એ જોઈને પ્રેક્ષકના મનને કોઈ અલૈકિક સ્થિતિનું મનન થતું હતું. ખરેખર એ શેભાં અવર્ણનીય હતી. હાથી ચલાવનાર તરીકે, પ્રભુને લઈને બેસનાર તરીકે, અને પાછળ ચામર ઉડાડનાર તરીકે મહોત્સવ કરનારના ત્રણે પુત્રો બેઠા હતા તેથી જાણે તેના મહસવના ખર્ચનો-હોંશનો–સર્વે હા તેજ સમયે આવી ગયો હતો. રસ્તે તેએ પૈસા ઉડાડતા તેથી અન્ય દર્શનીઓ તે શાસનની પ્રશંસા કરવા સાથે ઉત્સાહથી અનુમોદના કરતા.
વદ ૨ ને દિવસે મંડપવાલા મકાનની ઉપર વ્યાખ્યાનશાળામાં આ ખુશાલી નિમિત્તે “જૈનધર્મ પ્રસારક સભા તરફથી એક જાહેર સભા - રવામાં આવી હતી. તે સમયે માણસની ઠઠ પુષ્કળ હતી પ્રમુખ સ્થાન દેશી, આણંદજી પરશોતમને આપવામાં આવ્યું હતું. ઘણું પરદેશ સજન ગ્રહો જેઓ મહેસવ ઉપર આવ્યા હતા તેઓ પણ સભામાં પધા
For Private And Personal Use Only
