________________
282
het variaties betreft in de spelling van de woorden. Op dit punt is de invloed van het Sanskrit in elk stadium van de handschriftoverlevering aantoonbaar. Dit leidt tot het principe dat in geval er twee spellingsvarianten beschikbaar zijn, die waarvan de vorm het meest afwijkt van het Sanskrit, in de tekst moet worden opgenomen, ongeacht de positie in het stemma van het HS waarin deze wordt gevonden.
In het derde hoofdstuk volgt de eigenlijke tekstuitgave (verzen 1-50), met vertaling en noten. De vertalingen wijken in vele gevallen af van die van Weber. De verschillen worden voor een groot deel bepaald door een strikt volgen van de Prākrit tekst zelf, terwijl Weber zich juist vaak baseerde op de interpretaties zoals gevonden in de mee-overgeleverde commentaren. Deze commentaren blijken echter daartoe te onbetrouwbaar, zoals meer dan eens in dit proefschrift in de noten bij de vertalingen wordt aangetoond. In deze zelfde noten wordt verder ingegaan op, onder andere, problemen betreffende de reconstructie van de tekst, de oorsprong van de belangrijkste varianten en de betekenis van de woorden.
