________________
૧૭૪
દિવ્યદીપ “અહાહ ! દરિયાના પાણી જેટલાં મુક્ત કતલખાનાંમાં એક પણ જીવ કપાવો જોઈએ છે, એટલી સાધુની વાણી મુકત છે. હરકેઈ નહિ ! ” પિતાની જીવનનાવ એમાં તરાવી શકે છે”
અધધ ! કેવી ગજબ માગણી ! મુંબઇના સાધુરાજ સહુના બની ગયા.
શું, ભારતના શું, જગતના ઇતિહાસમાં આ વાત એક દહાડે એમણે સાદ દીધો.
બનવી અસંભવ છે. કેટલી વિશાળ પ્રજા, કેટલી આવે છેચૈત્ર સુદ તેરસ.
ગંજાવર પશુઓની હત્યા જ્યાં એક કલાકની
અહિંસા પણ મુશ્કેલ છે. અહિંસાના અવતાર ભ. મહાવીરનો જન્મ દિન ! વીરનો એ જન્મદિન વીરત્વનો સંચાર
| મુનિરાજ શ્રદ્ધા પ્રેમની મૂર્તિ બનીને આવ્યા કરનારે હોવો ઘટે. એ દહાડે નિર્બળ માત્રને હતા. તેજ ભર્યું ગૌરવર્ણ માં પ્રતિભા પાડતું રક્ષણ મળવું જોઈએ, જીવમાત્રને અમાનત હતું. ભેખધારીની ભરી જુવાનીનું આકર્ષણ બક્ષવી ઘટે, આખો સંસાર “મસ્ય ગલા લ » અજબ હોય છે. ન્યાયથી જીવે છે. સબળ માછલું નિર્બળ માછ- માનનીય ઈસાકભાઈએ કસાઈઓને મુનિલાને ખાય છે. આ ન્યાયથી સંસાર હજારે રાજશ્રી સામે નિમચ્યા. મુંબઈમાં મિયાં ને મહાસગવડ છતાં દુઃખી ને દુઃખી રહ્યો છે. પ્રેમ દેવને ઘાટ રચાયે પણ મહારાજશ્રીની વાણીએ આપ ને પ્રેમ લે. અહિંસા પાળો ને પ્રેમ એ દિલમાં મમત્વ જગાડ્યું ને ઈતિહાસ ન મેળવે. સંસારને સ્વર્ગ બનાવવા ભણી એક બનેલે બન્યું. ડગ આજે માંડે !
કસાઈએાએ કેલ આપે. વાત તે મેરૂ પર્વતને ડોલાવવા જેવી હતી. મહાવીર જયંતીએ કતલખાના બંધ રાખીશું. પિલાદને મીણ બનાવવા જેવી હતી. પણ અલ- મુનિરાજશ્રી તે સદ્ધર્મના પ્રચારના રસિયા ગારી ને અવધૂત માનવીઓ પરાજયને જાણતા હતા. તેઓએ મેયરશ્રીને કહ્યું: નથી, પરાજયમાં વિજય જેનારા હોય છે.
સારી વસ્તુની હમેશાં જાહેરાત થવી ઘટે. એ સાલ ૧૯૬૩ ની હતી.
આજ સુધી જેને મહાવીર જયંતી ઉજવતા, મુંબઈ નગરપાલિકાના મેયર શ્રી ઈશાકભાઇ આજ તમે નેતૃત્વ લ ને સભા બેલા. અહિ. બંદુકવાલા હતા. મુનિરાજ સ.મા પગલે જઈને સાના પૈગબરને જન્મદિન મુંબઇના નગરઊભા રહ્યા ને પિતાની ટહેલ નાખી. કહ્યું કે જનની એક સમિતિ બનાવી ઉજવો.’ ખુદા પિતાના બંદાઓ દ્વારા સારા કામ
નગરપતિને મુનિરાજશ્રીનું સૂચન યોગ્ય કરાવે છે ને કીર્તિ વધારે છે.
લાગ્યું. તે પ્રકારની વ્યવસ્થા થઈ
મુંબઇની ચોપાટીના સાગરતટે વિરાટ સભા મહામના ઇસાકભાઈએ કહ્યું.
એકત્ર થઈ મુંબઈ ધારાસભાના નેતા શ્રીમાનશું માગે છે?”
ભારદે અધ્યક્ષ પદે બિરાજ્યા. “એક દિવસ જીવમાત્રને અમાનત. અહિં. એ વિરાટ સભાને સંબોધતાં મહારાજશ્રીએ સાના પેગંબર મહાવીરના જન્મદિને મુંબઈમાં કહ્યું:
