Chandralekhavijayprakaranam

Author(s): Devchandramuni, Pradyumnasuri
Publisher: Shardaben Chimanbhai Educational Research Centre

Page 146

परिशिष्टम्-३]
[चन्द्रलेखाविजयप्रकरणम्
सर्वज्ञोऽत्रागतोऽस्तीति श्रुत्वा लोकादिहागतः ।
प्रार्गेष मनसाऽपृच्छत् स्वसूदुःशीललजया ।। २२५ ।। मयोक्तं पृच्छ वाचेति या सा सा सेति पृष्टवान् ।
___ अस्माभिश्चैवमित्युक्त्वा तां जामिं ज्ञापितो ह्यसौ ।। २२६ ।। एवं च रागद्वेषाद्यैर्मूढात्मानो भवे भवे । भ्राम्यन्ति भविनो नानादुःखभाजनतां गताः ।। २२७ ।।
परिशिष्टम्-३ (सिद्धपुत्रलक्षणस्वरूपवर्णनात्मकाः सन्दर्भाः ।) ननूप्रव्रजिताः सिद्धपुत्र सारुपि लक्षणा भिक्षाका जिनागमे श्रूयते यतो व्यवहारचूा -उक्तम् -
"जो अणुसासिओ न पंडिनियत्तो सो सारुवियत्तणेण वा सिद्धपुत्तेण वा अच्छिउं किंचिकालं, सारुविओ नाम सिरमुण्डो अरजोहरणे अलाउएहिं भिक्खं हिण्डइ अभज्जो. य, सिद्धपुत्तो नाम सवालओ भिक्खं हिण्डइ वा न वा वराडएहिं वेंटलियं करेइ लट्ठि , वा धरेइ ।" - इति ।
पृ. २९ हारिभद्रीय अष्टकप्रकरण - पञ्चमाष्टके अष्टमश्लोकटीकायाम् - (संस्कृत छाया)
योऽनुशिष्टो न प्रतिनिवृत्तः स सारुपिक्त्वेन वा सिद्धपुत्रत्वेन वा स्थित्वा कञ्चित् कालम्, सारुपिको नाम मुण्डशिरा अरजोहरणः अलाबुकैः भिक्षां हिण्डते वा न वा वराटकैः वेण्टलिकां करोति (यष्टिं) व्यापारयति ।।
पच्छाकडित्ति जेणयचरणं पच्छाकडं कयंरम्मे । उक्खित्ता गिहीजाओ ससिहो भिक्खइ अभजो यं ।। ससिहो. सभज्जमोविय सिद्धपुत्तो सकूचिओ भणिओ । नो भिक्खइ सिप्पाइकम्मं काउण जीवेइ ।। केविय भणंति पच्छाकडपुत्तो सिद्धपुत्तमो भणिओ । ससिहो वा असिहो वा सभज्जगों वा अभजगो वा ।।
संबोधप्रकरणे - हरिभद्रसूरिरचिते – गा. ३३-३३४ (संस्कृत छाया)
पश्चात्कृत इति येन च चारित्रं पश्चात्कृतं कृतं रम्यं । उत्क्षिप्त वा गृहीजातः सशिखो भिक्षतेऽभार्यश्च ।।
१०८