Chaityaparipatini Vicharna

Author(s): Unknown
Publisher: ZZZ Unknown

Page 229

બાત બિલકુલ ગલત હૈ, કકિ હેમચન્દ્રસૂરિ મહારાજ સરી છે. થાવત્ રત્નશેખરસૂરિજી કે વે શ્રીમાન હીરસૂરિજી કભી ભો અસુવિહિત નહીં ગિને. અસલ મેં જેસા આજ કલ મારવાડાદિ દેશ મેં સામાયિક ઉચ્ચારણ કરને બાદ ઘી બોલ કર આદેશ દિયે જાતે હૈ એસે રિવાજ કે લિયે શ્રીમાન હીરસૂરિજી ને ફર્માયા હૈ ઔર ઈસીસે હી વહાં પર પ્રતિકમણાદિ આદેશ ઐસા કહા હૈ ઔર સુવિહિત કે લિયે કહાં હૈ યાને સામાયિક લેને બાદ બોલી કરની, સાધુ કે આદેશ દેના ઔર વહ ઘી કી વૃદ્ધિ કે હિસાબ સે દેના યહ સુવિહિતાં કે ઠીક નહીં માલૂમ હતા. જહાં પર વિશેષ આદેશ વિશિષ્ટ પુરૂષ કે લિયે કહા હૈ વહાં પર સર્વ આદેશ કે લિયે ઔર સભી અવસ્થા કે લિયે લગા દેના યહ અક્કલમન્દી કા કાર્ય નહીં હ.
કિતનેક કાયહ કહા હૈ કિ–ભગવાન કી પૂજા આરતી વગેર: દલબિર કાર ઉસ મેં દ્રવ્ય સે સમ્બન્ધ રખના ઓર દ્રવ્ય વાલે કે જ્યાદા લાભ દેનામી તરહ સે મુનાસિબ નહીં હૈ-લેકિન એસા કહના યહ ભી શાસ્ત્ર સે વિરૂદ્ધ હૈ, કકિ ખૂદ જિનેશ્વર મહારાજ કે જન્માભિષેક આદિ મેં અશ્રુતેન્દ્રાદિ ઈન્દ્રો કે અનુકમ સે હી અભિષેક હેતે હ, તે ક્યા વે અભિષેક દ્રવ્ય કી અપેક્ષા સે નહીં હૈ?
વહાં પર તે દેવદ્રવ્ય કી વૃદ્ધિ કા નહીં હોને પર કેવલ અપની અપની ઠકુરાઈ સે હી પેશ્વર અભિષેક કરતે
:{TI