Bhagvati Sutram Part 02

Author(s): Sudharmaswami,
Publisher: Hiralal Hansraj

Page 247

व्याख्याप्रज्ञप्तिः
॥५६९॥
अस्थि णं भंते ! अचित्तावि पोग्गला ओभामंति उज्जोवेति तवेंति पभासेंति !, हंता अस्थि । कयरे णं भंते ! ते अचित्तावि पोग्गला ओभासंति जाव पभासेंति ?, कालोदाई ! कुद्धस्स अणगारस्स तेयलेस्सा निमट्टा समाणी दूरं गंता दूरं निपत, देस गंता देसंनिपतड़, जहिं जहिं च णं मा निपतइ तर्हि तहिं च णं ते अचित्तानि पोग्गला ओभासंति जाव प्रभामंति, एरणं कालोदाई ! ते अचित्तावि पोग्गला ओभासंति जात्र पभाति, तए णं से कालोदाई अणगारे समण भगवं महावीरं वंदति नममति २ बहहिं चउत्थछट्ठठ्ठम | जाव अप्पाणं भावेमाणे जहा पढमसए कालासवेसियपुत्ते जाव सव्वदुक्वप्पहीणे । सेवं भंते ! सेवं भंते! त्ति । (सूत्रं ३०७) ७ - १० | सत्तमं सयं ममत्तं ॥ ७ ॥
[[प्र० ] हे भगवन् ! एम के के अचित्त पण पुद्गलो अवभास करे, उद्योत करे, तपे प्रकाश करे ? [अ०] हे कालोदायि ! हा एम छे. (प्र० ] हे भगवन् ! अचित्त छतां पण कया पुद्गलो अवभास करे, यावत् प्रकाश करे ? [30] हे कालोदायि ! क्रोधायमान थयेला साधुनी तेजोलेश्या नीकळीने दूर जड़ने दूर पडे हे देशमां (जवा योग्य स्थाने ) जड़ने ते देशमां स्थानमां पडे हे. ज्यां ज्यां ते पडे छे त्यां त्यां अचित पुद्गलो पण अवभास करे छे, यावत्प्रकाश करे छे. ते कारणथी हे कालोदायि ! ए अचित्त पुद्गलो पण अवभास करे छे, यावत् प्रकाश करे छे. त्यार बाद ते कालोदायी अनगार श्रमण भगवान् महावीरने वंदन करे छे, नमस्कार करे छे अने घणा चतुर्थ (उपवास), पष्ठ (वे उपवास ), अष्ठम ( त्रण उपवास ) ( इत्यादि तप वडे ) यात् आत्माने वासित करता ते प्रथम शतकमा कालासवेसिय पुत्तनी पेठे यावद् सर्वदुःखथी रहित थया. हे भगवन् ! ते ए प्रमाणे छे। हे भगवन ! ते ए प्रमाणे छे एम कही गौतम यावत् विचरे छे ] ॥ ३०७ ॥ दशमा उद्देशानो मूलार्थ संपूर्ण थयो.
७ शतके उद्देश : १० ॥५६९॥