Atmanand Prakash Pustak 089 Ank 11

Author(s): Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

# સાધકને પત્ર માત
‘ પૂજ્ય મુનિશ્રી વાત્સલ્યદીપ
પ્રિય સાધક,
આજે તને એક એવી વાર્તા કહુ' જેમાંથી જીવનના ઊસ્તા દરવાજાને અવાજ સભળાય; તપાવેલાં તાંબા જેવી ધરતી ધખી રહી હતી. પશુ, પ ́ખી કે માનવી હરકોઇ ખા તાપથી બચવા ચેાગ્ય રક્ષણ શેાધી છુપાઇ ગયાં હતાં. સૂચÖનારાયણ જાણે ત્રીજું નેત્ર ખેાલીને પૃથ્વી પર આગ વરસાવી રહ્યા હતા,
મગધનાય શ્રેણિક આ તીવ્ર ઉષ્ણતામાંથી વિશ્રાન્તિ પામવા આજે પરિવાર સહિત આમ્રવાટિકામાં બિરાજયા હતા.
આંબાવાડી ભામ્રફળાથી લચી રહી હતી આમ્રવાટિકા જાણે કે ગ્રીષ્મના પ્રખર તાપથી ત્રસ્તના માટે વિશ્રાન્તિનુ અદ્ભુત વિરામસ્થાન બની ગઈ હતી,
ધીમેથી ક્રયારેક કયારેક આવતી હેવાના મીઠી લહેરથી મગધરાજ પ્રસન્ન થતા હતા. સમીષ રહેલ પરિવાર તેમના ચિત્તને આઝુલાદ્રિત કરતા હતા.
ઊભા ને ઊભા સળગાવી મૂકે તેવી આ ઋતુમાં, મગધનરેશ તમામ શીતલ ઉપચારો વડે તનને શાતા છાપતા હતા. એમને પ્રતાપી ને ગૌર મુખ પર રેલાતું સ્મિત એમના સ‘તેષની સાક્ષી સમુ હતુ.
એ વેળા, ત્યાંથી એક પથિક પસાર થયેા. ન જાણે એ કયાંકથી મજલ ખેડૂત આવતા હશે. ધૂળ અને પસીનાથી એના દેહ લક્ષ્મય હતે. ભૂખ અને તૃષાય તેને પીતા હતા.
આમ્રવાટિકાની હાર એ વૃક્ષેની છાયામાં બેઠા. મનેહર વૃક્ષેાની શીતલ છાયામાં એના પ્રવાસના શ્રમથી થાકેલા દેહ અને દિલને શાંતિ લાધી. ક્ષણેકવારની મધુર શાંતિએ તેને ત્યાં વધુ વેળા એસયા રાકયેા.
એણે કેરીએથી ભર્યું ભર્યું આમ્રવૃક્ષેા જોયા ને તેવું મન માહી પડયુ. એની ક્ષુધાએ એને આમ્રફળ તેાડવા લલચાવ્યે। તેણે એક પથ્થર લીધા અને આખા પર ઝીકયા !
પણ એ પથ્થર ન લાગ્યા આંબાને અને ન લાગ્યા કેરીને, એ પયા સીધા મગધરાજ શ્રેણિકબિંબિસારની પીઠ પર !
૮ રે ! કાણુ છે આ નરાધમ ? ' મગધન થે સિંહે શી ગના કરી. ચારે બાજુ ખળભળાટ મચી ગયે.
સપ્ટેમ્બર ૯ !
[૧૨૧