Atmanand Prakash Pustak 087 Ank 11 12

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

મીલનું લખાણ હોય છે તે ભાગ પણ પોતાના સાધ્વીજીઓ એમ સી.માં કાગળ કે પુસ્તકને વાપરવાના ઉપયોગમાં લેતા નથી.
સ્પર્શ કરતી નથી એટલું જ નહિ પણ તે કાગળ સુચના :- ઉપરનાં નિયમોનું પાલન જૈન- ઉપર લખવાનું કે પત્ર હાથમાં લઈ લંચવાનું પણ અજૈન ભાઈ-બહેનો પણ કરી શકે છે. ઘણા લોકોને ટાળે છે. રેલ્વેમાં સુવું હેય ને સુવાનું સાધન ન હોય તે
પગલુંછણ બાબત :બે છાપા પહેળાં કરી છાપાનું” ઓશીક બનાવીને સુઈ જાય છે. છાપાંથી સ્ત્રીઓ વિષા, ગંદકી વગેરે
પગલુછણાં ઉપર વેલકમ, સુસ્વાગતમ વગેરે સાફ કરે છે. આથી જ્ઞાનને અનાદર અને આશા
અક્ષરો છાપેલાં હોય છે. એવા પગલું છણું ઘર કે તન થાય છે
દુકાનમાં રાખવા નહી. નહીંતર સેંકડે મારો
તેના ઉપર જશે-આવશે, પગની ધૂળથી એ અક્ષર એમ. સી વાળી બહેને માટે :
ગંદા થશે. પગલુછણુને માલિક અ પિતાના અને એમ. સી. વાળી બેને અને પુસ્તક છે અને બીજાઓનાં પાપનો નાહક ભાગીદાર બનશે. કદાચ લખવું તે વર્તમાન પરિસ્થિતિ જોતાં અસ્થાને છે. કહેશે કે અક્ષર વિનાના પગલું છણાં નથી મળતાં વાચકેને હાસ્યાસ્પદ જેવું લાગશે છતાં સાચી વાત તો શું કરવું. જો કે એ વાતમાં થોડુ તથ્ય છે જણાવવી તે જોઈએ. વર્તમાન જમાનામાં એમ. પણ તે મળે છે. જે સાદાં પગલુ છાણાં માટની સી. પાળવાનું વ્રત સર્વત્ર ફેલાઈ ગયું છે. પારે માંગ વધી જશે તો કંપનીઓ સાદા પણ કાઢશે. સ્થિતિ સર્વથા હદ બહાર ચાલી ગઈ છે. ઘર- પગલુંછણ ન હતાં ત્યારે કંતાનની સીવેલી ગાદીઓ સંસારની, વ્યાપારની, મુસાફરીની, કુલેની. પગલુંછણ રાખતા. આજે પણ ઘણાં ઘરોમાં વપ. ઓફિસોની, દવાખાનાં વગેરેની સર્વત્ર પરિસ્થિતિ રાય છે, કેટલાક દેરાસરના ટ્રસ્ટીઓને ખ્યાલ નથી એલી ઊભી થઈ ગઈ છે કે ત્યાં એમ.સી.ના સમયે હતા એટલે દેરાસરમાં, ઉપાશ્રય વગેરે ધાર્મિક રજા ઉપર રહેવું કે દૂર રહેવું એ ૯૦ ટકા અરા. સ્થળોમાં પણ અક્ષરવાળાં પગલું છÍ રાખે છે. કય બની ગયું છે. શહેરી જીવનની પરિસ્થિતિ પગલુંછણ ઉપર બીજા પ્રાણી વગેરેનાં ચિત્રો પણ એક રૂમમાં બધાને રહેવાનું એટલે કંઈક કહેવું આવે છે, જેનધર્મમાં તેને પણ નિધિ છે. માટે બિનજરૂરી કહેવાય પણ એમસી. નો વેષ એની જ્ઞાનની આશાતનાથી બચવા ખૂબ જાગૃત રહો. દલિત (ગધના કારણે આરોગ્ય, પવિત્રતા, સાધના અત્યારના સ્ત્રમાં સાધુ સાધ્વીજીઓને પણ અને સિદ્ધિની દષ્ટિએ ખૂબ વાંધા ભર્યા છે. આજે ચુસ્ત રાતે જ્ઞાનની આશાતનાથી બચવાનું કાર્ય મત્ર જલદી ફળતા નથી, સિદ્ધિઓ જલદી થતી ઘણું મુશ્કેલ બન્યું છે. ઉપગવંતા જાગૃત સાધુનથી, ઘરની અંદર જોઈએ એવી શાંતિ સ્થપાતી સાવિઓ હોય અને તેઓ ગમે તેટલા આશાનથી. એના બીજાં કારણે જરૂર છે પણ આ કારણે તેનાથી બચવા માગતા હોય તે પણ ઓછા-વત્તા પણ સારો ભાગ ભજવે છે એ ભૂલવું ન જોઈએ. અશે જ્ઞાનની આશાતનાથી ક્યાંક ને કયાંક ખરડાયા
અત્યારે તે પ્રાસંગિક એટલું જ કહેવાનું કે વિના રહી શકતા નથી અને દુઃખાતાં હૈયે આશાએમ. સી. વાળી બહેને શક્ય હોય તે ધાક તનાઓ થતી હોય તે પાપથી મુક્ત થવા ભારતપુસ્તકોનો સ્પર્શ ન કરે અને ન વાં, અને શકય ભરના હજારો સાધુ-સાધ્વીજી પંદર દિવસે હોય ત્યાં સુધી ત્રણ દિવસ દરમિયાન વાતાવરણ વધુ ફરજીયાત એક વાર જાણે-અજાણે જ્ઞાન પ્રત્યેની દૂષિત ન બને એની કાળજી રાખીને ઘરને વ્યવહાર થયેલી આશાતનાની બે હાથ જોડી ક્ષમા માગી સાચવશે તે પણ તેમના માટે ગ્ય ગણાશે. જેમાં લે છે.
સામાનંદ પ્રકાશ