Atmanand Prakash Pustak 087 Ank 01

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 20

ચરતાં આત્માને આઝુલાઇ થાય છે. અહી મુખ્ય ઉપાશ્રય ઉપરાંત સાધુ-સાધ્વીઓને ઉતરવા માટે ત્રણ જુદા સ્થાનકે છે. આયંબીલશાળા, જ્ઞાનશાળા, પુસ્તક ભ’ડાર ઉપરાંત યાત્રિકા માટે સગવડતાવાળી ધર્મશાળા છે.
વિ. સ’. ૧૭૨૧માં શ્રેષ્ઠીવર્યાં ઉદ્દેશી શાહ (મેઘાશા) ને શ્રી ધૃત કલ્લાલ પાર્શ્વનાથ પ્રભુની પ્રભાવક પ્રતિમાજી પ્રાપ્ત થયા ત્યારથી આ તીર્થના ઇતિહાસ શરુ થાય છે, ઉદ્દેશી શાહની આર્થિક સ્થિતિ ઘણી નબળી હતી, કરજના બેાજથી કટાળીને આપધાત કરવાના વિચાર કર્યાં. વાવમાં પડવા જતાં દેવવાણી સભળાઈ. ચારે બાજુ નજર કરતાં કોઈ ન દેખાયુ.. એટલે સમજ્યા કે દેવ ના પાડે છે. મારે આપઘાત ન કરવા. આમ વિચારી ઘેર પાછા ફર્યાં. રાત્રિના સ્વપ્ન આવ્યુ', જેમાં અધિષ્ઠાયક દેવે સૂચવ્યુ` કે આપધાત કરીશ નહ. આજથી પાંચમાં દિવસે એક પાલીના રોટલા બાંધી તારા ગામની પૂર્વ દિશાએ ખારીના કિનારા ઉપર તું જઇશ ત્યારે ત્યાં દિવસ ઉગશે. એટલામાં જે માણસ તને મળે તેને રેાટલાનું પાટલુ આપી તેની પાસેથી બીજી પાટલુ લઇ લેજે અને તારે ઘેર આવજે. પાંચમે દિવસે તેણે તે પ્રમાણે કર્યું. પોતાના રોટલાનુ પોટલું આપી તે માણુસ પાસેનું પોટલુ લઇ તે પેાતાને ઘેર આવ્યા. ઘેર આવી પાટલ' છેડતાં અંદરથી પ ર્શ્વનાથ પ્રભુની પ્રતિમા નીકળી, પરંતુ તેના મહિમા નહિં જાણવાથી તેણે તે પ્રતિમાજીને રોટલા રાખવાના ગેાખલામાં મૂકી તેની ઉપર ાટલા કરીને મૂક્યાં, તેમાંથી રાજ રાટલા વપરાય છતાં છૂટતા નિહ, આ ચમત્કારની વાત ગામમાં પ્રસરી જૈન યતિશ્રી મહારાજને ખબર પડતાં તેમણે શ્રી ઉદ્દેશી શાહને ઉપદેશ આપ્યો અને જણાવ્યું કે આ ચમત્કારિક પ્રતિમા સંઘને સાંપો, આમ પ્રતિમાજી ઉપાશ્રયે પધરાવ્યા, પરંતુ પ્રતિમાજી રાતના પુનઃ પાતાના સ્થાને ઉદ્દેશી શાહને ઘેર પ્રગટ થયા. આમ પ્રતિમાજીના મહિમા વધતાં (વ. સ. ૧૭૨૧માં કાચૈત્ય નિર્માણુ કરાવીને શ્રીસ ંઘે પ્રતિમાજીને તેમાં સ્થાપી,
પ્રતિષ્ઠા કરતાં સંઘ જમાડવા જોઇએ, પણ પાતાની શક્તિ નહિ હાવાથી ઘીના બંદોબસ્ત થઇ શકયા નહીં. ઉદ્દેશી શાહ તા નિર્ધન હતા. આથી તેમના મનમાં રજ થયા અને પશ્ચાતાપ કરવા લાગ્યા. એમના મનનું સમાધાન કરવા સઘના આગેવાનો પીતુ એક કુડલ લઇ આવ્યા. ઉદ્દેશી શાહે આથી ફરી વિચારે ચઢયા કે જે મારી પાસે ધન હોત તો આ કુડલાથી ઘી શ્રીસ ને પીરસત. હું પ્રભુ ! તમે મારા ઘેર પધાર્યા પરંતુ હું નિર્ધન રહ્યો.
આ તરફ સકળ સંઘ જમવા બેઠા કુડલામાંથી ધી કાઢવામાં આવ્યું, પરંતુ ઘી ઓછું થયુ નહી'. કુલ એટલું” જ ભરેલુ રહ્યું. ઘી ફ્રી ફ્રી કાઢવામાં આવ્યુ. છતાં પણ ચી ખૂટે જ નહી આથી સૌને શકા થઇ કે ચમત્કારિક પ્રતિમાજી છત્રીમાંથી કુડલાંમાં તેા નથી આવ્યાં ? જયારે કુડલામાં હાથ નાખી જોયું ત। પ્રતિમાજી કુડલાંમાંહતાં. કુડલાનુ` માતુ' કાપી પ્રતિમાજી બહાર કાઢી, મેટો ઉત્સવ કરીને દેરાસરમાં પધરાવ્યાં આ પ્રસંગ પછી પ્રતિમાજીનુ ધૃત કક્ષ્ાલજી પાર્શ્વનાથ એવુ નામ પ્રસિદ્ધ થયું.
રાત્રિના જિનાલયના ચોકમાં બેસીને સૌએ ભાવપૂર્વક ભાવના ભાવી, ત્યારબાદ આરતી-મ ગળદીવા કરી સૌ ધર્મશાળામાં આવીને સૂતાં.
બુધવાર તા. ૨૭-૯-૮૯ના વહેલી સવારના નાહી ધાઇ પુજાના કપડાં પહેરી સૌ જિનાલય આવ્યા ત્યારે હજી દરવાજો અને ગદ્વાર ખેાલતાં શ્રો ધૃતકલ્લોલ પાર્શ્વનાથ ભગવાનની જય કા
નવેમ્બર-૮૯]
૧૭