________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અવલોકન કરે છે અને એનાં મૂળ શોધવા માટે જીવનના ઉંબર તરફ દષ્ટિ માંડે છે. આજે મહાન દેખાતી સ્વભાવની સિદ્ધિઓના બીજ કયાં છે તેની શોધ થાય છે અને અત્યંત ગરીબીમાં કેવળ આત્માનું અમૃત પાઈને જ ઉછેરનારી માતાની સ્મૃતિ નજર સામે આવે છે. સદાયે પ્રેમની છાયા પાથરતા પિતાની પ્રતિમા ખડી થાય છે અને ઢગલાબંધ સંસમરણાની સાંકળ જોડાઈ જાય છે. એ સંસ્મરણ આમાં મુકયાં છે. લેખક, પ્રકાશક, મરતાવના લેખક સૌ કહે છે કે આ સ્ત્રીસમાજને ઉપયોગી પુરતક છે. અમે એમાં અમારી સંમતિ આપીએ છીએ, પરંતુ સાથે ઉમેરીએ છીએ કે આ પુસ્તક માતાઓ માટેજ નથી. તેઓ આ નહિ વાંચે તે એમનાં પ્રેમ ઝરણ સુકાઈ જશે નહી. વાંચશે તે જ્ઞાન અવશ્ય પામશે, પરંતુ જે પુત્રો હોય, પુત્રીઓ હોય તે તો આ અવશ્ય વાંચશે. કાણુ પુત્ર કે પુત્રી નથી ? પોતાનાં માતાપીતાના અનેક પ્રેમઝરણાં તેઓ જે નવા યુગના આંખ આંજી નાખતા પ્રકાશમાં, જીવનના તોફાનમાં કે મૂસીબતમાં, સ્વાર્થમાં કે મેહમાં નહિ જોઇ શકયા હોય તો આ પુસ્તકની દિવ્ય દૃષ્ટિઠારા જોઈ શકશે. આવુ બહુમૂલ્ય પુસ્તક ગુજરાતને આપવા માટે લેખક-પ્રકાશકને અમે અભિનંદન પાઠવીએ છીએ. નવરચના
આ આખું પુસ્તક નિર્મળ માતૃપ્રેમનાં કાવ્ય જેવું છે. એમાં જે અનુભવો મુકાયા છે તે હૃદયસ્પર્શી છે. એમાં માતા પ્રત્યેની ભક્તિ છે, કુટુંબ પ્રત્યેની મમતા છે, સમાજ પ્રત્યેના ઋણાનુભાવ છે અને દેશ પ્રત્યેની ફરજને ખ્યાલ છે. અને આ બધામાં કયાંય અથડામણ નથી. એક સૂત્રની માફક જીવનમાં આ બધા ગુણો વણાયેલા દેખાય છે. માતા તરી , પિતા તરસ્થી જે સંસ્કારી, જે જ્ઞાન, જે ચારિત્રય વારસામાં મળ્યા તેનું આમાં હૈયાને હલાવી મૂકે તેવું આલેખન છે. સ્મરણોની હારમાળા આગળ ચાલે છે અને આપણને સમાજજીવનના વિવિધ દો નજર આગળ દેખાય છે. ગરીબાઈમાં ઊછરીને ઊભા થતા બાળકમાં મા પોતાના ચારિત્ર્યની નિષ્ટોથી જે સંસ્કારના વારસા આપતી જાય તે અદ્ભુત છે. એમાં કયાંય સરકારની, ચારિત્ર્યની ગરીબાઈ દેખાતી નથી. દરેક જણે આ પુસ્તક વાંચવું જોઈએ એમ કહીશ તે તમને લાગશે કે હું" અતિરેક કરી રહ્યો છું. પણ આમાં જે માનવતા છે, જે નિર્મળ પ્રેમની સરવણી વહ્યા કરે છે તે અદ્ભુત છે. આમાં માતાના વાત્સલ્ય અને આત્મભાગમાંથી શાંત, મર્મસ્પર્શ ભાવે નીતા
છે. આમાં સત્યનું સા'દર્ય છે. કુલછાબ
- આ પુરતકમાંના એક એક પ્રસંગ એટલે માતાના વાત્સલ્યની ઔદાર્યને અને સંસ્કારનો એક એક જવલત જીવન-પ્રસંગ. પુત્ર પ્રત્યેના નર્યા વાત્સલ્ય-પ્રેમમાં જ માતાના એ ગુણાની મર્યાદા આવી જતી નથી. એ માતા પાસે તે અવ્યક્ત એવું એક પુત્ર--ઘડતરનું સંસ્કારધન પડેલું હતું. એ સંસ્કાર ધનમાં જેમ ફૂલની મૃદુતા છે તેમ વજીની કઠોરતા પણ રહેલી છે. મારી પુત્ર કાયર થઈને ખૂણે ભરાઈ બેસે ” એ માતાને મન મેટામાંમટી નામોશી હતી. પ્રસંગો પણ કયાંય બહારથી ઉઠાવેલા કે ચમત્કૃતિ આણવા ગોઠવી રાખેલા નહિ પણ રાજના ગૃહજીવનમાં બનતા સાદા સીધા અને સર્વ સામાન્ય છે. એવા સામાન્ય પ્રસંગે, અને આર્થિક દુરવસ્થાને કારણે
For Private And Personal Use Only
