Atmanand Prakash Pustak 036 Ank 01

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 33

૨૮
શ્રી ગી વ ણ વિ જ ય જીને
ની વ પ જ લી
પછાશ,
સવૈયા છંદ. ધર્મ-ક્રિયામાં મચ્યા રહી, સાધુત્વ સાચવું સત્યપણે, જપ-તપમાં એકાગ્રવૃત્તિ ને, આત્મશ્રેયના મંત્ર ભણે; ૫દકેવલ્ય જ શ્રેષ્ઠ પામવા, શાસ્ત્ર સકળની સાહ્ય સજી, સ્વર્ગ ગયા વરજાગી. ભાવનગરમાં દેહ તજી. પરિવ્રાજકના જે જે ઘર્મો, તે સહુ પાન્યા પ્રેમ ધરી, જગ્દતણી જંજાળ વિષે, ક્ષણ એક નહીં વૃત્તિ જ કરી; માયામાં લપટાચા નહીં, ને કાચાનું કલ્યાણ ભજી, સ્વગ ગચા પીળકથની. ભાવનગરમાં દેહ તજી. સેમ્યવૃત્તિ ને દિવ્ય ભાવના, આત્મતત્તવ એકાગ્ર કરી, પ્રયાણ કીધું પુણ્ય ધામમાં, શ્રી શરિહંતનું ધ્યાન ધરી ધન્ય જીવન એ સંતતણું, છેલ્લા શ્વાસે પ્રભુ નામ ભજી, વગ ગયા વિનયગી, ભાવનગરમાં દેહ તજી. અંતસમે-છેલ્લી ઘડીએ, શ્રી વિજયનેમિસૂરિ બંધ કરે, ભવસાગર ઉતરી જ, યોગી, જગ જી તું આજ ખરે ! નિઝામણાઓ પૂરી કરાવી, શ્રી ગુરુ નયણે નીર ઝરે, મહા જ્ઞાની–ગંભીર ગુને, હૃદય આદ્રતા વ્યાપી પરે !! દેહ તન્યા ગીર્વાણવિજયજી, વીજળી સમ વાતો વ્યાપી, જૈન અને જૈનેતર મળીને, દશન માટે રહ્યાં ટાંપી; શેકેથોક ભરાવા લાગ્યા, શાતા પિશાક સજી, સ્વર્ગ ગયા નાગવી, ભાવનગરમાં દેહ તજી. શોકાથી નાર ભિંજાતા, સમશાનયાત્રામાં ચાલ્યા, રાજવીથી પણ મધું મૃત્યુ, પુણ્યવડે સાધુ પામ્યા; ધૂપ-દીપ-પૂજ–અર્ચા કરી. પત્તીમાં પધરાવ્યા પુ૫તણી ખૂબ વૃષ્ટિ કરી, ધાન્ય-દ્રવ્ય પણ વહેચીવ્યા. ભાવનગરમાં દશ્ય જ આવું, ન્હોતું દીઠું! તે દીઠે આજ, મનુષ્ય મેદની ઠક્કુ મળીને, સ્ત્રીઓતો પણ શેક સમાજ, ભવ્યરૂપમાં “મશાનયાત્રા,” સંતતણી દેખે કરણું?” અંત્યેષ્ઠી કરવા આ રાખે, ધર્મ ગણી આપી ધરણી.
વીજળી વેગે પરવર્યા, ખબર દેશ-પરદેશ, હે રચાં સવનાં, વ્યાપે શેક વિશેષ. તાર ઉપર તારે થયા, પન્નેને નહીં પાર, સંઘે શેક જણાવીએ, જતાં સંત અાંગાર, જનશાસને નીપજે, ધર્મ –--ધુરંધર ધીર, એ ઈચ્છે છે સંધ સે, નયણે આણી નીર. આત્મતવ જયાં ઓળખ્યું. ત્યાં શે વાદવિવાદ? અમરશાંતિ સ્વર્ગો લહે, એ મુજ અંતરનાદ.
રેવાશંકર વાલજી બધેકા. નિવૃત એજ્યુ. ઈપેકટર ભાવનગર