________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આત્માની શોધમાં.
૨૧૩ કર્ણાવતીની મંડાઈમાં અનાજના ગાડાની હાર લાગી છે. વેપારીઓના માણસો ભાવ કરી અનાજ તોલી રહ્યા છે. જીવાશેઠની નજર કેટલાક સમય પછી માંડ જેરૂભાના ગાડા પર પડી. સહજ કહે મલકાવી, મહેતાને હુકમ કર્યો કે-જેરૂભાનો માલ ભાવ ઠરાવી જલદી તળી લે. સાંભળ, એની પાસેથી હકસાઈ કે મહેતા સુખ લેવાની નથી.
માલિક, હકસાઈ ને સુખડી રવાજ મુજબ ભલે લેવાય પણ મારો માલ જોઈ ભાવ વ્યાજબી આપો.અકેકાણે જોઈવાળે. સૌનો સરખે ભાવજ ગણે.
કેમ, જોરા, તે દિનની હારી મદદ યાદ કરી હું તને લાભ કરૂં છું તેના બદલામાં તુ મેં થાય છે. શું મેં બેટે ભાવ કહ્યું છે?
જેરૂભાને ભાવ ઓછો લાગે છતાં હવે શું થાય ! શેઠ સારો ભાવ આપશે કે અપાવશે એ આશાએ તે કર્ણાવતી સુધી આ ! પુનઃ તેને શેઠને ઉદ્દેશી કહ્યું કે-તમે મોટા લેક, ઇશ્વરને સાક્ષી રાખી બે પિસાની કમાણી ગણી દામ આપો.
જીવા શેઠનું વેણ ન જ કર્યું. માલ તોલાય. જોરૂભાએ પણ રિવાજ પ્રમાણે સર્વ ચુકવી ગાડુ હાંકી મેલ્યું. મનમાં થયું કે ધાર્યા કરતા દામ ઓછા આવ્યા. જેવી હરિઇચ્છા કહી મન મનાવ્યું, જેવું તગ્મીર કહી સંતોષ માન્યો.
વાતને વર્ષો વીત્યા. જેરૂભા ખોડુભાના ગ્રામ્ય જીવનમાં એ માજ ને આનંદ જણાય છે વાડી વિસ્તાર પણ વધે છે. પુંજાશાની રિદ્ધિ તો ઘણી કહેવાય છે પણ સંતાનમાં શૂન્ય છે. હવે ત્રીજી વાર ઘોડે ચઢવાના સ્વપ્ના સેવે છે ! જીવાશેઠને પુત્ર છે છતાં ઉડાઉ પરસેવાની અધીર લક્ષ્મી તો શેઠની નજર સામે રંબાજીમાં ઉડાવી દીધી ત્યા તો-“તીરથની આશાતના નવી કરીએ” એ મોટા સાદે ગવાતી કહી સંભળાઈ-ઘંટાનાદ થો. એક જ પ્રશ્ન રમી રહ્યા. આત્મા કોણે ઓળખે ?
ચેકસી
For Private And Personal Use Only