________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સી-વિભાગ-મહિલા સુધાર. પતિ તે સ્ત્રીને સ્વીકારતો. હાથથી શું દીધું કે શું લીધું (ચોરી કરી કે નહિ). તે કે પુછતું નથી. સેનાની અને હીરા મોતીની બંગડીથી હાથ શણગારી અજ્ઞાન સ્ત્રીઓ પોતાના હાથને ભાગ્યશાળી માને છે, અને આજના અજ્ઞાન પુરૂષે પણ તેમાં મેહ્યા છે. કાનથી કેટલાં ઉત્તમ શાસ્ત્રો સાંભળ્યાં ? કેટલી ગુરૂ પાસેથી ધર્મની શિક્ષા સાંભળી ? કદી કેઈની નિંદા તે સાંભળી નથી? વિષય, રાગની વાત કેટલી સાંભળી ? એ કે આજે પુછતું નથી, હીરા, મોતી અને સોનાના એરિંગથી ધનની શભા ગણાય છે. - માથામાં જે જ્ઞાનતંતુ છે તેમાં કેવું જ્ઞાન ભર્યું છે! એથી કેવા સુવિચાર ક્ય છે? તે મગજ બુરા વિચાર-દ્વેષ, કલહ, ક્રોધ, ગવ, કપટ, લેભ, મોહને વિષયેચ્છાના વિચારોથી ગંદુ તે નથી? તે કેણ પુછે છે ? આજ તો સુગંધી તેલ નાંખ્યું ને સારો અબેડે કરી ફૂલ બાંધ્યા કે બસ થાય છે.
કમર કયાં નમાવી? વડિલોની સેવામાં ને દુ:ખીઓની સેવામાં કેટલી કમર નમી છે ? પહેલાં તો તે પુછાતું, પણ આજ તે સેનાના કંદોરાથી તે સારી ગણાય છે.
ગળું–હારેથી કે માળાથી ભરેલ આગળ સારૂં નહોતું ગણાતું, પણ કેવા ગુણોની માળા પહેરી છે તે પરીક્ષા થતી.
પગ આગળ ઝાંઝરથી સારા નહાતા ગણાતા, પણ ગરીબની સેવા, વડીલેની સેવા, ધર્મ કાર્ય ને પરોપકારમાં પણ કેટલા ચાલ્યા છે તે પુછાતું હતું. - હવે તો બધું ઉલટું થયું છે–વિકાર થયો છે. સ્ત્રી જાતિએ ખોટી ઉપરની શરીરની શોભામાં જ પોતાનું ગૌરવ ગયું છે. અજ્ઞાન એટલું વધ્યું છે કે દોષોને ગુણે માનીએ છીએ. જેમકે –
સેજો આવવાથી શરીર જાડું થયું માને, સંનિપાત થતાં શકિત વધી ગણે ને કોઢ નીકળે તેને રૂપ વધ્યું માને–તેવી દુર્દશા થઈ રહી છે. તેને આપણે સમજી પણ શકતા નથી અને એથી કરી આપણે સુધાર કરવાને આપણને મન થતું નથી. હવે જે સુખી થવું હોય તે હાથ, કાન, નાક, ગળું, કેડને પગની ખોટી શોભા છેડી દઈ સાચી શોભા કરવી જોઈએ. આ વિષય અતિ ઉપયોગી છે.
ઘરેણાં, કપડાંની શોભાથી વિષયેચ્છા વધે છે–તે શરીરશેભાને મોહ વધે છે, તે દૂર કરી સાદું જીવન બનાવીશું ત્યારે બ્રહ્મચર્ય અને શિયલ સાચવી શકીશું.
૪ થું સ્ત્રી થવાનું કારણ સારું કામ કરતાં લોકોને ભય રાખવે-હીવું અને પુરૂષાર્થ-ઉદ્યોગ ન કર એ છે. આજે આપણે લોકેાની ખોટી બીકથી ધર્મક્રિયા પણ મુકી દઈએ છીએ ને સારા કામમાં ઉદ્યમ પણ કરતા નથી. કેટલીક
For Private And Personal Use Only
