________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૨૭૦
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ.
સિદ્ધ કર્યું હોય તેમની જ જયતિ ઉજવવી એ ઉચિત છે. જો કે આજ તો જયન્તિઓ તે થોકબંધ ઉજવાય છે. યોગ્યાયોગ્યનો વિચાર કર્યા સિવાય જગજૂન્ય, વિશ્વવન્ત આદિ વિશેષણે એમને એમ દીધે રખાય છે, પરંતુ ફલપ્રાપ્તિ ક્યાં છે તે વિચારવા જેવું છે.
આપણે દર વર્ષે જયંતિ ઉજવી કેટલા પગથીએ ચઢયા છીએ તેનો ક્યાસ કાઢો છે ખરા ? જેઓ વ્યાખ્યાન પીઠ ઉપરથ ખાંડી જેટલું બોલી નવટાંક પણ આચરણમાં ન ઉતારે તેમના વ્યાખ્યાનની એક કોડી જેટલી પણ કિસ્મત નથી; ભલે કદી અહીં વાહવાહ કહેવાય પરંતુ એ તે શક્તિને ભયંકર દૂરપયોગ છે અને આત્મ દ્રોહ છે, એ આત્મવંચના આપણું આત્માનું અહિત કરશે. આપણે જયક્તિ ઉજવીએ છીએ. તે એટલા જ ખાતર કે અઢી હજાર વર્ષ પૂર્વે થયેલ પુરૂષ અમારા આદર્શ છે અને અમે તેમના પગલે ચાલવા ઉત્સુક છીએ. અમારે આત્મહિત સાધવું છે માટે એ પરમસિદ્ધ પુરૂષને આરાધિએ છીએ. પ્રભુશ્રીને એ મુખ્ય ગુણ હતો કે તેઓ જે બોલ્યા છે તે જ પ્રમાણે ચાલ્યા છે. કહેવું જુદુ અને વર્તન નિરાળું એવું નથી. આપણે પણ એજ સત્ય શીખી લઈએ કે જેટલું બોલીએ તેટલું વિચારપૂર્વક અને આચરણમાં ઉતારવાની ભાવનાથી જ.
આપણે ગતાંકમાં શેઠીઆઓ તરફ દષ્ટિપાત કરી ગયા છીયે. હવે આપણને જેની જરૂર છે તે સૈનિકો–સેવકો તરફ દષ્ટિપાત કરી લઈએ.
આપણે હુકમ કરનાર કરતાં કામ કરનાર તરફ વિશેષ માનની નજરે જોઈએ છીએ. હુકમો કરનાર ગાદી તકીએ બેસી શક્યાશક્યને વિચાર કર્યા સિવાય, ગ્યાયોગ્યતાને વિચાર કર્યા સિવાય એ હૂકમો કરે છે, આપ ખુદી ચલાવે છે અને તેમાં કેટલીકવાર જુલ્મ પણ થઈ જાય છે. સૈનિકમાંસેવકમાં એવું નથી બનતું. એને કામ કરવાનું હોય છે, એ કામ કરતાં પાછું વાળીને નથી જોતા. કામની પાછળ દેહ ખુવાર થાય એની પરવા એ નથી રાખતે, એ માન અપમાનની દરકાર નથી રાખતો. એને મન સેવાધર્મ એજ મુખ્ય હોય છે. બરાબર ટાટીને સમય હોય તે વખતે એ બલિદાન–પોતાના આત્માનું બલિદાન આપતાં નથી ચૂકતા. એ કરી ક્ટ છે, હું નથી કરતો.
આપણે તેવા સૈનિકોની જરૂર છે. આજે જૈન સમાજ-દિનહીન બનતા જાય છે તેનાં કારણે તપાસનાર–તેનું યથાર્થ નિદાન કરનાર કેાઈ સીવીલ સર્જનની જરૂર છે. એક બાજુ શત્રુંજયને પ્રશ્ન તો ખડે છે તેનું શું નિરાકરણ આવશે ? તેનું કયારે નિરાકરણ થશે તે કહેવું મુશકેલ છે. પરન્તુ આપણામાંથી સાચા સૈનિકો દિનપ્રતિદિન વધવાને બદલે ઘટતા જાય છે. એક સમય એ હતો એસૈનિકો-શાસન સેવકોથી આપણું શાસન દીપતું હતું. કયાં છે એ લાલભાઈ, અને મનસુખભાઇ? કયાં છે એ મૂળચંદજી મહારાજ અને આત્મરામજી મહારાજ કયાં છે. વીરચંદ રાઘવજી ? આજ તો બધાને પોતાની કર્તિનાં બણગાં ફૂકવાં છે. કરવા કરતાં ગજાવવું છે વધારે. સેવક તો મુંગે મોઢે સેવા કરી છૂટે છે. અત્યારે તો ખરી જરૂર સાચા
For Private And Personal Use Only
