Atmanand Prakash Pustak 013 Ank 01

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 27

શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ,
श्रीमद् विजयानंदसूरि विरहाष्टक काव्यम्।
| ( શિખરિણિ વૃત્ત ) સદા શુષ્કદ્યાને સલિલ શુભ સિંચ્યું શ્રમ કરી, અને કુંજ કુંજે ખીલર્ની સુમને સુરભી ભારી; કૃષી ધમક્ષેત્રે પરમ ઉપકારી કરી અને, ગયા કયાં ગેન્દ્ર! પ્રિય કર્યું કયા સુસદનને. રચી રૂડા ગ્રંથે ગહન અતિ તથી ભરીને, સુધાસ્વાદે આખું જગત વશ ગેન્દ્ર! કરીને; જિતી ષડરિપુને વિજય કરવાનું વિચરીને, પ્રસાય પંજાબે અમલ જિન તો વિહરાને. ચિકાશેની ચારૂ પરિષદ રહી કીતિ ઉભરી; હતી જેને આપે મુનિગણમણિ! મુગ્ધજ કરી, કરાવ્યું ત્યાં સોને અનુભવ સ્વધર્મામૃત તણે, પ્રતિનીધી સાથે પિયુષઘટ અપ હૃદયને. કરીને શાસ્ત્રાર્થે સબલ સુપ્રમાણે થકી અને, હરાવ્યા હંફાવ્યા અમલ કરાયા સર્વ શિપુને, અવિદ્યાને કાળો તિમિર પટ ફાડી દૂર કર્યો, પ્રવર્તાવી ધર્મ જનસમુહને જાગૃત કર્યો. હતાં બીડાયેલાં કમલ સહુ સુપુસ્તક રૂપી, અવિદ્યા રાત્રિમાં છુપવી હૃદયે અમૃત કુપી; થયે સુમુન્યા/ ઉદય તવ તેને ખીલવવા, અને જિજ્ઞાસુઓ રૂ૫ ભ્રમરને તૃપ્ત કરવા. સહસ્ત્રને શિષ્ય કરી ફરી જ જે ઢંઢક હતા, પ્રસાદી વિદ્યાની અનુગ્રહ કરીને અરપતા; સદા સાધુતાના વિકટ પથ મધ્યે વિચરતા, અને અન્યને યે નિજ કર દઈ સહાય કરતા. સ્મૃતિ એ શક્તિની અમ હદયને ઉચ્ચ કરતી, સ્મૃતિ એ આત્માની અમ હદયમાં તેજ ભરતી, સ્મૃતિ સંસ્કૃત્યેની અમ હૃદયથી ના વિસરતી, મૃતિ સુગ્રંથની અમ હૃદય આનંદ ભરતી. અહો આમારામ ! મુનિવર હવે કયાં ત્યૐ ગયા ? કરી પ્રાણીમાત્ર ઉપર હતી આપે અતિ દયા;