Atmanand Prakash Pustak 003 Ank 06

Author(s): Motichand Oghavji Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

ગિરનારની ગુફા,
* આજે નિત્યકર્મથી પરવારી જમી કરી બે ઘડી વિશ્રામ લેવા દીવાનખાનામાં આવીને બેઠે– ત્યાં મને મારા હમેશના સોબતી એના એ વિચારેએ આવીને મને ઘેર્યો (સેબતી કહીને દુશ્મન રૂપ ગણું છું, કારણ કે ઘેરે કોણ? દુમને જ. સેબતી છતાં સમાધાની કરતા નથી માટે દુશમને જ ગણું છું. સમાધાન કરશે ત્યારે તે સેબતી જ નહીં પણ મિત્રપરમમિત્ર એવા ઉપનામથી બોલાવીશ–આમંત્રણ કરીશ.) વિચારમાં ઘેરાતાં ઘેન ચઢયું; ઘેન ચઢતાં અર્ધ જાગ્રત અર્ધ સ્વM—અવસ્થાના પાશમાં આજે પણ પાશમાં એ બે સહીસનું હૃદયુદ્ધ થતાં જોયું–તેમાં પ્રથમાનો પરાભવ થશે, ને દ્વિતીયાને વિજય ડકે વા–એણે મને પિ તાના એકલીના વાધીનમાં લીધે.
તક્ષણે જાણે “કાલિદાસની” શકુન્તલાને દુષ્યન્ત સ્વીકાર કરવાની ના કહે છે તે સમયે જે તેજોરાશિ અચાનક ત્યાં આવી ને તેને (શકુન્તલાને) ઉપાડી જાય છે –તે અત્યંત તેજસ્વી તેજપુંજ જાણે મારા વાસગૃહમાં પ્રવેશ કરીને, પિતાની અદ્ભુત કાતિ અને સ્વરૂપ વડે મને આંજી દઈને તથા મને પોતાના અંતેવાસી શિષ્ય તરીકે સંબોધિને કંઈ કહેવા લાગ્યો.”
હું તે આવી વિચિત્ર કાંતિ સ્વરૂપથી અંજાઈ ગયા જે થઈ ગયે હતે છતાં પણ નેત્ર ઉઘાડા રાખી, એ તેજોમય મૂર્તિ તરફ જોયું. તે મને સ્વાભાવિક રીતે એમના પ્રત્યે ગુરૂભાવ ઉત્પન્ન થયે. તેથી અહે ગુરૂરાજ, આપ કોણ? અને—” આટલું અર્ધ વાક્ય અને એ એ અર્ધફુટ–અર્ધ અવ્યકત પણે બે ત્યાં તે એમણેજ મારા નજીક આવીને મને કહ્યું “ધર્મજ્જામ હે શિષ્ય, તને ધર્મને