________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આમાનદ પ્રકાશ
ગુપ્ત પ્રદેશમાં હતું. તેની નજીક જઈ ઉભે રહ્યા. વેશ્યાના ઘરમાં bઇપણ મનુષ્યની રસ્તા ઉપરની ગેર હાજરીને પ્રસંગે દાખલ થઈ જવું. એમ વાટ જેતે હતો. તે પ્રસંગ મળતાં વેશ્યાના ઘરમાં દાખલ થશે. સન્યાસીની ચા લીલા, પૂઠે આવતે હજારી જોઈ રહ્યા. ગુપ્ત રીતે વેશ્યાના ઘરની નજીક સંતાઈ રહ્યું. થોડે એક કાળ વ્યતીત થતાં સન્યાસી વેશ્યાના ઘરમાં પિતાની વિષ મય વાસના તૃપ્ત કરી બહાર નિકળી મઠ તરફ વિદાય થયા. તત્કાલ હજુરી માણસ વેશ્યાના ઘરમાં દાખલ થે. સન્યાસીના આવાગમન સંબંધી હકીકત પૂછતાં વેશ્યાએ રૂપીઓ લઈ વ્યભિચાર કર્યા સંબંધીની સર્વ હકીકત યથાસ્થિત નિવેદન કરી. જે સાંભળી હજુરી માણસ પોતાને ઘેર આવ્યો.
બીજે દિવસે પ્રાતઃકાળમાં ઉડી રાજાની આજ્ઞાનુસાર ડાબા હાથમાં રાખેલા શેઠના રૂપીયાનું પાત્રને દાન કરવા સારૂ ચાલ્યો તેણે રસ્તામાં વિચાર કર્યો કે માંડી અને વાઘરી પ્રમુખ નીચજાતિના લેકે બહુજ દરિદ્રી હોય છે તેઓ હિંસાનાજ કાર્ય કરી મહા મહેનતે પિતાને નિર્વાહ કરે છે અને એવી હિંસક જાતિ કદિ દ્રવ્ય મેળવે છે તો પણ તેનાથી સારા કામ થતાં જ નથી બલકે વિષને વધારીને ખાવા જેવા તેઓ કામ કરે છે તેઓ પાસે દ્રવ્ય પ્રાપ્ત થતાં જ દારૂ પીવામાં કે વ્યભિચાર કરવામાં તે દ્રવ્યને ઉપયોગ કરે છે. તેથી આ (શેઠન ) રૂપો કઈમાંછી કે વાઘરી મળી જાય તેને આપું. એ વિચાર કરતો ચાલ્યા જાય છે તેવામાં તકાળ એક માંછી જેણે પોતાની ખાંધ ઉપર જાળ નાંખેલી છે એ તેની દષ્ટિએ પડે. ખરેખર આ માંડી છે, માંછલાને પક
તક
For Private And Personal Use Only
