Anandghan Chovisi

Author(s): Motichand Girdharlal kapadia, Ratilal D Desai
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay

Page 533

૫૧૪]
શ્રુત અનુસાર વિચારી છેલું, સુગુરુ તથાવિધ ન મિળે રે; કરિયા કરી નવિ સાધી શકીએ, એ વિષવાદ ચિત્ત સઘળે રે. ષડ્૦ ૧૦ તે માટે ઊભા કર જોડી, જિનવર આગળ કહીએ રે; સમય-ચરણુ-સેવા શુદ્ધ દેજો, જિમ ‘આનંદઘન’લહીએ રે. ષડૂ૦ ૧૧
૨૨. શ્રી નેમિનાથ જિન સ્તવન
( રાગ મારૂણી; વણુરા ઢાલા-એ દેશી. )
અષ્ટ ભષાંતર વાલહી રે, તું મુજ આતમરામ રે, મનરા વાલા. મુગતિ-સ્ત્રી શું આપણે રે, સગપણ કોઈ ન કામ. મન ૧ ઘર આવે! હા વાલિમ ! ઘર આવેા, મારી મન૦ રથ ફેરી હા સાજન ! રથ ફેરો, મારા નારી પપ્પાસ્યા નેહુલે રે, ઇશ્વર અર્ધો ગેધરી ફૈ,
મન૦૨
તુ
પશુજનની કરુણા કરી માણસની કરુણા નહિ પ્રેમ કલ્પતરુ છેક્રિયા ચતુરાઇ કુણુ કહેા
મારું તે। એમાં કીં નહિ રાજસભામાં એસતાં
રે,
દાખવા
જૂ..
શ્રી આનંદઘન-ચાવીશી
આશાના વિસરામ; મનરાં મનારથ સાથ,
સચ્ચ કહે જગનાથ; મુજ ઝાલે ન હાથ.
પ્રેમ કરે જગજન સહુ પ્રીત કરીને છેડી
દે
જો મનમાં એન્ડ્રુવું
હતું, નિસપતિ કરીને છાંડતાં રે, દેતાં દાન સ‘વત્સરી રે, સહુ લહે સેવક વંછિત નિવ લહે રે, તે
સખી કહે એ સામÀા રે, હું કહું ઈષ્ણુ લક્ષણ સાચી સખી
આપ
રાગીશું રાગી સહ રાગ વિના ક્રિમ
729
આણી રૂદય વિચાર; મન૦
એ કુણુ ઘર
આચાર.
મન ૪
ધરિયા યોગ
ધતુ;
જગસૂર.
ગુરુ
મિલિયે આપ વિચારશ રાજ; મન કિસહી વધસી લાજ
મન
એર;
નિરવાહે તે તેનું ન ચાલે જોર.
નિસપતિ કરત ન જાણુ; ુવે
માણુસ
નુકસાન.
વૈરાગી
વંછિત પાષ;
સેવકના
દોષ.
મન
મન ૩
સેત;
લક્ષણુ વિચાર। હેત.
શે રાગ; સુતિ સુંદરી માગ.
મન
મન પ
મન
મન ૭
મન
મન૦ ૮
મન૦
મન ૯
મન
મન૦ ૧૦
મન
મન૦ ૧૧