Adistava

Author(s): Pradyumnasuri
Publisher: ZZ_Anusandhan

Page 1

आदिस्तवः । (ते धन्ना० स्तोत्र)
सं. आ.प्रद्युम्नसूरि
वीस गाथा- प्राकृत भाषामां बद्ध आ स्तोत्र भाववाही छे. आ स्तोत्रनी पहेली गाथा संघमां खूब प्रचलित छे. आखं स्तोत्र प्रायः आर्या छन्दमां छे. छेल्ली गाथानो छंद जुदो छे. कयो छे ! भायाणी साहेब होत तो तुर्त पूछीने जाणी शकात. तेमना पछी कोने पूछवू ? ए छेल्ली गाथानो पूर्वार्ध क्यां पूरो थाय छे ? अने उत्तरार्ध क्यां शरु थाय छे ते जाणी शकायुं नथी. प्रत्येक गाथाना चोथा चरण रूपे ते धन्ना जेहिं दिछो सि ए पद १७ गाथामां आवे छे. मात्र त्रण गाथामां ए क्रम जळवायो नथी. वळी बधेज ए पद सार्थक जणाय छे.
श्री आदिनाथ भगवाननां जीवनना महत्त्वना ते ते प्रसंगोनी चित्रावलि ज अहीं आपी छे, अने ए प्रसंगी वात लखीने जेणे ए जोयुं ते धन्य छे, आq वर्णन छे.
सातमी गाथा अने तेनो भाव खूब हृदयंगम छे. भगवान ऋषभदेव ज्यारे वनमां विहार करता हता त्यारे तेमना सुवर्ण वर्णना शरीरनी कनकमय कान्ति वडे वनराजिने रंगी देता हता. अने ए वनमां विचरतां मृगकुलोने धन्य छे, जेओए तेमने ए रीते विहरता जोया हता. रचना प्रासादिक अने प्रांजल छे. प्रवाह शरु थया पछी वाचक छेक सुधी काव्य रसनो अनुभव करे छे. रसने माणे छे.
आ स्तोत्र पगथीआना उपाश्रयना भंडारनी पोथीमां छे. मात्र बे पानानी पोथीमां कुल आवी नानी मोटी छ रचना छे. आ स्तोत्रना अंतमां आदिस्तवः एम लख्युं छे. एटले ए लखीने नवं ओळखD नाम कौंसमां मूक्युं छे.
-xबालत्तणिमि सामिय सुमेरुसिहरंमि कणयकलसेहिं । तिअसासुरेहिं न्हविओ ते धन्ना जेहिं दिट्ठो सि ॥१॥