Book Title: Adistava Author(s): Pradyumnasuri Publisher: ZZ_Anusandhan Catalog link: https://jainqq.org/explore/229270/1 JAIN EDUCATION INTERNATIONAL FOR PRIVATE AND PERSONAL USE ONLYPage #1 -------------------------------------------------------------------------- ________________ आदिस्तवः । (ते धन्ना० स्तोत्र) सं. आ.प्रद्युम्नसूरि वीस गाथा- प्राकृत भाषामां बद्ध आ स्तोत्र भाववाही छे. आ स्तोत्रनी पहेली गाथा संघमां खूब प्रचलित छे. आखं स्तोत्र प्रायः आर्या छन्दमां छे. छेल्ली गाथानो छंद जुदो छे. कयो छे ! भायाणी साहेब होत तो तुर्त पूछीने जाणी शकात. तेमना पछी कोने पूछवू ? ए छेल्ली गाथानो पूर्वार्ध क्यां पूरो थाय छे ? अने उत्तरार्ध क्यां शरु थाय छे ते जाणी शकायुं नथी. प्रत्येक गाथाना चोथा चरण रूपे ते धन्ना जेहिं दिछो सि ए पद १७ गाथामां आवे छे. मात्र त्रण गाथामां ए क्रम जळवायो नथी. वळी बधेज ए पद सार्थक जणाय छे. श्री आदिनाथ भगवाननां जीवनना महत्त्वना ते ते प्रसंगोनी चित्रावलि ज अहीं आपी छे, अने ए प्रसंगी वात लखीने जेणे ए जोयुं ते धन्य छे, आq वर्णन छे. सातमी गाथा अने तेनो भाव खूब हृदयंगम छे. भगवान ऋषभदेव ज्यारे वनमां विहार करता हता त्यारे तेमना सुवर्ण वर्णना शरीरनी कनकमय कान्ति वडे वनराजिने रंगी देता हता. अने ए वनमां विचरतां मृगकुलोने धन्य छे, जेओए तेमने ए रीते विहरता जोया हता. रचना प्रासादिक अने प्रांजल छे. प्रवाह शरु थया पछी वाचक छेक सुधी काव्य रसनो अनुभव करे छे. रसने माणे छे. आ स्तोत्र पगथीआना उपाश्रयना भंडारनी पोथीमां छे. मात्र बे पानानी पोथीमां कुल आवी नानी मोटी छ रचना छे. आ स्तोत्रना अंतमां आदिस्तवः एम लख्युं छे. एटले ए लखीने नवं ओळखD नाम कौंसमां मूक्युं छे. -xबालत्तणिमि सामिय सुमेरुसिहरंमि कणयकलसेहिं । तिअसासुरेहिं न्हविओ ते धन्ना जेहिं दिट्ठो सि ॥१॥ Page #2 -------------------------------------------------------------------------- ________________ 2 तिअसिदकयविवाहो देवी सुमंगला सुनंदाए । नवकंकणो सि सामिअ ते धन्ना जेहिं दिठ्ठोसि ॥२॥ रायाभिसेयकाले विणीयनगरीइ तिअसलोगंमि । न्हविओ मिहुणनरेहिं ते धन्ना जेहिं दिनेसि ||३|| दाणं दाऊण पुणो, रज्जं चइऊण जगग्गुरू पढमो । निक्खमणमहिमकाले ते धन्ना जेहिं दिठ्ठोसि ||४|| सिबिअविमाणारूढो जइआ तं नाह दिक्खसममि । पत्तो सिद्धत्थवणं ते धन्ना जेहिं दिठ्ठोसि ॥५॥ काऊण य चउमुठ्ठि लोयं भयवं पि सक्कवयणेणं । वाससहस्सं विहरइ ते धन्ना जेहिं दिठ्ठोसि ||६|| अनुसंधान-२४ रंजतो वणराई कंचणवत्रेण नाह देहेण । धन्नाई मयकुलाई ते धन्ना जेहिं दिठ्ठोसि ॥७॥ नमिविनमी रायाणो, तह पयपउमंमि नाहमल्लीणा । पत्ता छिरिद्धिं ते धन्ना जेहिं दिठ्ठोसि ॥८॥ गयपुर सेयंसराइणो पढमदिन्नपारणए । इक्खुरसं विहरंतो ते धन्ना जेहिं दिठ्ठोसि ॥९॥ अध्यतेरसकोडीओ मुक्का सुरवरेहिं तुम्हे (ट्ठे) हिं । उक्कोसा वसुहारा ते धन्ना जेहिं दिठ्ठोसि ॥ १० ॥ छठ्ठठ्ठमदसमदुवालसेहिं मासद्धमासखमणेहिं । उग्गं तवं तवंतो ते धन्ना जेहिं दिलोसि ॥११॥ लंबतबाहुज्जु (जु) यलो निच्चलकाओ पसन्नचित्तमणो । धम्मज्झाणंमि ठिओ ते धन्ना जेहि दिठ्ठोसि || १२ || तह पुरिमतालनयरे नग्गोहदुमस्स संदिओ हिठ्ठा । केवलमहिमा गहिओ ते धन्ना जेहिं दिठ्ठोसि ||१३|| Page #3 -------------------------------------------------------------------------- ________________ June-2003 पउमेसु ठविअचलणो बोहंतो भविअकमलसंडाई / सामिअ तच्चिअ धन्ना ते धन्ना जेहिं दिछोसि // 14|| तिअसासुरमज्झगओ कंचणपीढंमि संठिओ नाह ! / धम्मं वागरमाणो ते धन्ना जेहि दिछोसि // 15 / / ते धन्ना कयपुन्ना जेहिं जिणो वंदिओ तया काले / केवल(ल्ल?)नाणसमये वंदिज्जइ तिअसलोगेहिं // 16 // धन्नेहिं तुमं दीससि नविअ अहनेहिं अकयपुनेहिं / तुह दंसणरहियाणं निरत्थयं माणुसं जम्म // 17|| मिच्छत्ततिमिरवामोहिअंमि जयनाह तिहुअणे सयले / उम्मीलीऊण नयणे ते धन्ना जेहिं दिलो सि // 18 // अठ्ठावयंमि सेले चउदसभत्तेण मुक्खमणुपत्तो / दसहि सहस्सेहि समं ते धन्ना जेहिं दिछोसि // 19 // इअचवण-जम्म-निक्खमण-नाण-निव्वाणकालसमयंमि / दढ-मूढ-अयाणेण भत्तिए तं कुणसु नाभिनंदण, पुणो वि जिणसासणे बोही (हिं) // 20 // (नोंध : 20 मी गाथा पण आर्या छन्दमां ज जणाई छे. मात्र तेमां बे अडधियानी वच्चे 'दढ मूढ अयाणेण भत्ति(त्ती)ए' एटलुं चरण अतिरिक्त छ; अने तेनो सन्दर्भ विचारतां एवं अनुमान थाय छे के एक आखी गाथा हजी आमां होवी जोईए. २०मी गाथाना पूर्वार्ध पछीनो उत्तरार्ध 'दढ मढ' थी शरु थतो होय, अने त्यार पछीनी गाथानो पूर्वार्ध (जे अहीं नथी) मळी आवे तो तेनी साथे 'तं कुणसु' थी आरंभातो उत्तरार्ध जोडवो जोईए, एवं अनुमान थाय छे. आ रंचनानी बीजी हस्तप्रतो शोधवी अने तेनी साथे वाचना मेळववापूर्वक सम्पादन थर्बु जरूरी लागे छे. शी.) Co जितेन्द्र कापडिया अजन्टा प्रिन्टरी १२बी लाभ कोम्प्लेक्स, नवजीवन, अमदावाद-३८००१४