________________ तृतीयप्रबं. अध्यात्मसारः सटीकः // 16 // त्रफलदानत आशादोषतश्च कर्तुः सञ्चित्तं शुनमनोजावं हन्ति विनाशयति प्रोन्नवितुंनो दत्ते,तत इदं परिहर्तव्यमित्यर्थः६० अथ वितीयं गरानुष्ठानमाहदिव्यन्जोगानिलाषेण कालान्तरपरिदयात् / स्वादृष्टफलसंपूर्तेर्गरानुष्ठानमुच्यते // 61 // दिव्येति-दिव्यजोगाजिलाषेण दिवि देवलोके नवा दिव्यास्ते च ते नोगाश्च सुरांगनास्पर्शनादिविलासाः तेषां योनिखापस्तपःसंयमादिफलेन प्रार्थना तेन / स्वादृष्टफलसंपूर्तेः स्वस्यात्मनो यददृष्टं पुण्यकर्म तस्य यत्फलं प्रार्थितराजदेवत्वादिप्राप्तिस्तस्य या संपूर्तिर्दिव्यादिलोगानां संपूर्णीजवनं तस्याः। कालान्तरपरिक्षयात् कालान्तरो जवान्तरस्तस्मिन् परि क्यः पुण्यकर्मणो नाशस्तस्मात् हेतोः / इदं गरानुष्ठानमुच्यत इति // 61 // उतार्थमेव जावयतियथा कुपव्यसंयोगजनितं गरसंज्ञितम् / विष कालान्तरे हन्ति तथेदमपि तत्त्वतः // 6 // यथेति यथेति दृष्टान्ते / कुषव्यसंयोगजनितं कुषव्याणि काचशकलादीनि तेषां यः संयोगः संमिश्रीकरणं तेन जनितं निष्पादितं / गरसंझितं गर इति संझानिधानं संजातमस्येति तत्तथा / विषं हलाहखः / कालान्तरे कालो मासवर्षादिरूपस्तस्य यदन्तरं व्यवधानं तस्मिन् / हन्ति व्यापादयति / तथा तेन प्रकारेण / इदं गरानुष्ठानं निदानचिन्तनरूपमिति यावत् / तत्त्वतः सधर्मफलविनाशरूपपरमार्थतः कालान्तरे श्रात्मानं विनाशयतीति // 6 //
