________________
गच्छा
वतिः
बा१२३॥
साहणेण पडिणियत्तो, पज्जोओवि वद्धोखंधावारे गिजात, उद्दायको आगओ जाय दसपुरुद्देसे, तत्थ वरिसाकालो जातो, | दसवि मउडवद्धरायाणो अप्पप्पणो णिवेसेण ठिया, उद्दायणस्स य उवजेमणाए भुजति पज्जोओ, अण्णया पज्जोसवणकाले पत्ते उद्दायणो उबवासी देण सूओ विसज्जिओ, पज्जोयं अज्ज पुच्छसु किं ते उवसाहिजउत्ति ? गओ सूओ, पुच्छियो पजोओ, आसंकियं पज्जोतस्स, ण कयाति अहं पुच्छिओ! अज्ज पुच्छा कओ, Yणं अहं विससंमिस्सेण भत्तेण अज्ज मारिजिउकामो, अहवा किं मे संदेहेणं एवं चेव पुच्छामि, पज्जोएण पुच्छिओ सूओ, अज्ज मे किं पुच्छिजति ? किं वाहं अज मारिउँ कामो? सूरण लवियं-ण तुमं मारिजसि राया, सपणोवासओ अज्ज पज्जोसवणाए उबवासीतो, ते जे इदं तं अज्ज उवसाहयामिति पुच्छिओ, तो पज्जोएण लवियं-अहो ! मे पावकम्मेण बसणपत्तेण पज्जोसवणावि णो णाया, गच्छ, कहे हि राइणो उदायणस्स,जहा अहपि समणोवासगो अज्ज उववासिओ, भत्तण ण मे कज्जं,मएण गंतु उद्दायणस्स कहियं, सोवि समणोवासगो अज्ज न भुजतित्ति, ताहे उद्दायणो भणति, समणोवासगेण के बर्तण अज्ज सामातियं ण सुज्झति, ण य सम्म पज्जोतवियं भवति, तं गच्छामि समणोवासग बंधगाउ मोएमि, खामेमि व सम्म, तेण सो मोइओ खामिओ य, ललाटणाम कच्छायगडयाय सोवण्णो से पट्टो बद्धो, ततो पभिई पट्टबद्धा रायाणो जाया, एवं ताव जइ गिहिणो वि कयरा अधिकरणाई उपसमेंति, समणेहि पुण सबपावविरएहिं मुटुतरं उबसमेयई ति, सेसं सवित्थरं जीवंतसामिउप्पत्तीए बत्तांति । एतानि त्रीणप्पुदाहरणानि | निशीथचूर्णिदशमोद्देशकतो लिखितानीति । गाथाछन्दः॥ ९९ ॥ अथ धर्मान्तरायमाश्रित्य प्रस्तुतमेव दर्शयतिसीलतवदाणभावण-चउविहधम्मंतराय भयभीए। जत्थ बहगीअत्थे, गोअप गच्छंतयं भाण॥१०॥
॥१२॥