________________
दृचिह
गच्छा चार
॥८९॥
#
जोगनिष्फन्नं ॥ २०॥ जीवस्स य कम्मस्स य, अणाइमं चैव होइ संजोगो । सो वि उवाएण पुढो, कीरइ न बलाउ जह कणगं ॥२१॥ ज(इ)ह पुत्वयरं कम्म, जीवो वा जइ हविज्ज वइ कोइ । सो वत्तवो कुकुडि-अंडाणं भणमु को पढमो ॥२२॥ जह.अंडसंभवा कुक्कुडि ति अंहं च कुकुडाइभवं । नय पुवावरभावो, जह तह कम्माण जीवाणं ॥ २३ ॥ अणुमाणपहे सिद्धं, छउमत्थाणं जिणाण पञ्चक्खं । गिण्हमु गणहर! जीवं, अणाइयं अक्खयसरूवं ॥२४॥ कत्थ य जीवो बलिओ, कत्य | य कम्माइ हुंति बलियाई । जीवस्स य कम्मस्स य, पुत्वनिबद्धाइ वेराई ॥ २५ ॥ इति जीवस्थापनकुलकम् ॥
अथवा 'नाहियवाय'ति धूख्यिानादिवदसम्बद्धजल्पनम् । यथा अवंतीजणवए उजेणी नाम णगरी, तीसे उत्त| रपासे जिण्णुजाणं णाम उजाणं, तत्थ बहवे धुत्ता समागया, तेसिं अहिवइणो इमे-ससगो १ एलासाढो २ मूलदेवो ३ खंडपाणा | य इत्थिया ४ । एक्केकस्स पंच पंच धुत्तसया धुत्तीण[ए]य पंचसया खंडपाणाए, अहण्णया पाउसकाले सत्ताहबद्दले भुक्खत्ताणं इमेरिसी कहा संवृत्ता, को अम्हं देज भत्तं ति ? मूलदेवो भणति-जं जेण अणुभूयं सुयं वा सो त कहयतु, जो तंण पत्तियति तेण सबधुत्ताणं भत्तं दायत्वं, जो पुण भारहरामायणसुइसमुत्थाहिं उवणयउबवत्तीहि पत्तीहिति सो मा किंचि दलयत । एवं मूलदेवेण भणिए सोहि वि भणिय-साहु साहु त्ति । ततो मूलदेषेण भणियं-को पुर्व कहयति ? एलासाढेण भणियंअहं भे कहयामि, ततो सो कहिउमारद्धो । अयं गावीउ गहाय अडवि गओ पेच्छामि चोरे आगच्छमाणे, तो मे पावन रणी कंबली पत्थरिऊणं तत्थ गावीउ छुभिऊणाहं पोट्टलयं बंधिऊण गाममागओ। पेच्छामि य गाममज्झयारे गोहहे रममाणे,
オ
॥८९॥