________________
संवेगरंगसाला
।।६९५ ॥
किं नु रई कि रंभा, कि वा पायाल कन्नगा कि वा । तेयसिरी इय राया, संचित तो तदेगमणो ।। ९०५६ ।। ठाऊण खणं चकूर्खु, लज्जारज्जूहि संजमिय बाढं । दुट्टतुरगं व कहकहवि, पडिगओ निययभवणम्मि || ९०५७।। सट्टाणपेसियाऽसेस-मंतिसामंतसुहडवग्गो य । वावारंऽतरविरओ, कहमऽवि सेजाए आसीणो
।। ९०५८ ।। ।।९०५९।।
अह तीए अंगपच'ग, चौंगिमाऽऽलोयणाऽऽउलमणस्स । अंगमऽणंगो रण्णो, बाढ पीडेउमाऽऽरद्धी तो तं चिकुवलयलोय - णं निवो सव्यहि पलोयंतो । जाओ तम्मयचित्तो, चित्ताऽऽलिहिओ व्व निष्कंदो ||९०६०|| निययाऽवसरम्मि समागतो य, सेणावई महीवइणा । पुट्ठो का तुज्झ तया, भवणोवरि देवया आसि ॥ ९०६१।। तेणं पयंपियं देव !, सा इमा जा तए परिच्चत्ता । सत्थाहसुया मह महिलि-य त्ति संपइ परं जाया ।। ९०६२ ॥ अहह ! कहं छलिओ हं, कारणियनरेहि तं कुरंगऽच्छिं । निद्दोसं पि सदोसं ति, वाहरंतेहि पावेहि ॥ ९०६३ ।। एवं संचित'तो, राया पम्मुक्कदीहरुस्सासो । दुस्सहविसमसिलीमुह-सिहिसंतावं परं पत्तो ॥९०६४।। जाणियपरमत्थेणं, सेणावणा लहित्तु पत्थावं । सामी ! कुणसु पसायं, गिण्हसु तं मज्झ भज ति ॥९०६५॥ भिच्चाण संतियं जीवि-यं पि नूणं पहूण साहीणं । किं पुण धणपरियणभवण - वित्थरो बज्झरूवो त्ति ॥ ९०६६ ।। एवं सोउ राया, हिययम्मि विभाविउ समादत्तो । दुसहो मयणहुयासो, बाढं कुलगंजणा गरुई आ चंदकालिअअजस - फंसणा नीइनिहणमऽञ्चन्तं । परजुवइसेवणं मारि-साण मरणे वि नो जुत्त इय निच्छिऊण राया, सेणाहिवई पर्यंपए भद्दा ! । एवंविहं अकिच्च भुजो मा मे कहेजासि
॥९०६७॥
।।९०६८।।
॥९०६९॥
नृपस्य
अनुरागः पश्चात्तापः च ।
॥६९५॥