________________
मित्या
संवेगरंगसाला
नमस्कारस्य द्विविधं
॥५९६॥
एसो हि नमोकारो, कीरइ नियमेण मरणकालम्मि । जं जिणवरेहिं दिट्ठो, संसारुच्छेयणसमत्थो ॥७७३८॥ अकूखेवेणं कम्म-खओ तहा मंगलाऽऽगमो नियमा। तकाले च्चिय सम्मं, पंचनमोक्कारकरणफलं ॥७७३९॥ कालन्तरभाविफलं तु, दुविहमिहभवियमऽण्णभवियं च। इहभवियमऽत्थकामा, उभयभवसुहावहा सम्मं ॥७७४०॥ इहभवसुहावहा तत्थ, ताव अकिलेसभवणओ ताण । आरोग्गपुव्वगं तह, निविग्धं ताण माणणओ ॥७७४१।। परभवसुहावहा पुण, सुत्तविहीए सुठाणविणियोगा। पंचनमोकारफलं, अह भन्नइ अन्नभवियं पि ॥७७४२॥ जइ वि न तजम्मे च्चिय, सिद्धिगमो कह वि जायए तह वि । पत्तनमोकारा एक्क-सि पिकिर तमऽविराहिता॥७७४३॥ उत्तमदेवेसु तहा, कुलेसु विउलेसु अतुलसुभकलिया। हिंडित्ता पजते, सिझंति चेव विहुयरया ॥७७४४॥ इह पुण परमत्थेणं, नाणावरणाऽऽइयाण कम्माणं । पइखणमणंतपोग्गल-विगमम्मि जायमाणम्मि ७७४५॥ पाउणइ नमोकारस्स, पढमं वण्णं नकारमऽह सेसे । वन्ने पत्तेयं चिय, तदणंतविसुद्विसब्भावो
॥७७४६॥ एवं एकेकं पि हु, अकूखरमऽच्चन्तकम्मखयलब्भं । जस्स स कहं न वंछिय-फलदाई होइ नवकारो ॥७७४७॥ किचइहभवियमऽत्थकामा, जं भणियं तत्थ अत्थविसए ता। सावगपुत्तो नायं, जायऽत्थो मडगवइयरओ ॥७७४८॥ तहाहिएगम्मि महानगरे, सावगपुत्तो उ जोवणुम्मत्तो। वेसाजयपसंगी, अच्चंतपमायपडिबद्धो
॥७७४९॥
॥५९६॥