________________
संबेगरंगसाला
मुनिसुव्रतजिनदेना-श्रवणं विद्युत्प्रभदेवमिलनं च।
॥५८७||
अजहाबलमाऽऽरंभो य, देव ! मूलं वयंति मच्चुस्स । ता सव्वपयारेहिं वि, अप्प चिय रक्खियव्वो त्ति ॥७६०४॥
अविदलियबलो इण्डिं पि, जइ तुमं देव! विरमसि रणाओ। ता अकलियमझो निय-पुरि पि पावेसि निविग्ध ॥
॥७६०५॥ इहरा विहिवसविहडिय-विजयस्स परेहि भग्गपसरस्स । असहायस्स य एत्तो, पलायणं पि हु न तुह सुलहं ॥७६०६॥ इय मंतिवयणगाढो-बरोहओ निभओ वि कणगरहो। ओसरिओ समराओ, फुडमऽवसरवेइणो गरुया ॥७६०७॥ पडिभग्गं पडिवकूख, पलायमाणं महेंदसीहो वि। अवलोइऊण चलिओ, करुणाए अकयतप्पहरो ॥७६०८॥ अह जायमाणभंगो, हिययऽभतरफुरंतदढसोगो। अप्पाणं निहयं पिव, मन्नतो कणगरहराया ॥७६०९॥ पेच्छइ विणियत्तंतो, तियसाहिवनिवहविहियपयसेवं । सिरिमुणिसुव्वयसामि, समोसढं सुसुमारपुरे ॥७६१०॥ ताहे दुरुज्झियराय-चिधउवसंतधरियनेवत्थो। तिखुत्तो दाऊणं, पयाहिणं गाढभत्तीए
॥७६११॥ जयनाहं वंदित्ता, गणधरमणिकेवलीहि परियरियं । सुद्धमहीए निसण्णा, नरनाहो धम्मसवणत्थं खणमेत्तं च निसामिय, सामिगिरं समरवइयरं सरिउ । परिचिंति पयत्तो, घिरऽत्थु मह जीवियव्वस्स ॥७६१३॥ जस्स तह सत्तुपडिहय-परकमस्स पणट्ठसारस्स । अवहरियपुव्वसुकया, वित्थरिया धणियमऽपसिद्धी ॥७६१४॥ एवमऽणुचितयंतो, विच्छायमुहो महीवई सामि । नमिऊण निकखमंतो, ओसरणाओ सकरुणेण
॥७६१५॥ विज्जुप्पभनामेणाऽ-सुरे'दसामाणिएण देवेण । भणिओ भद्द ! किमेवं, पहरिसठाणे वि तुममेत्थ ॥७६१६॥
॥५८७॥